Zoltán Meszlényi

Z Wikipedii

Zoltán Meszlényi (ur. 2 stycznia 1892 w Hatvan, zm. 11 stycznia 1953) – węgierski biskup, Sługa Boży.

Po uzyskaniu matury w gimnazjum OO Benedyktynów w Ostrzyhomiu, jego opiekun, Kolos Vaszary, posłał go Rzymu. Studia teologiczne ukończył w Rzymie w Collegium Germanici-Hungaricum. Święcenia kapłańskie przyjął w dniu 28 października 1915.

Po powrocie do stolicy prymasowskiej rozpoczął pracę w Pałacu Prymasowskim. W 1917 roku Prymas János Csernoch skierował Meszlényiego do pracy biurowej w Urzędzie Prymasowskim. W 1931 roku przyznano mu tytuł wikariusza kapitulnego. 28 października 1937 roku Prymas Jusztinián Serédi przy asystencji Istvána Breyera i Endre Kristona wyświęcił go na biskupa tytularnego Sinope. Od tego czasu pełnił on funkcję koadiutora Prymasa.

Po aresztowaniu Prymasa Józsefa Mindszentyego i jego skazaniu przez ówczesny sąd oraz śmierci dr. Jánosa Drahosa zarządzał archidiecezją ostrzychomską. W nocy 4 lipca 1950 roku w Pałacu Prymasowskim w Ostrzyhomiu pojawili się funkcjonariusze z węgierskiej bezpieki, aresztowali biskupa Meszlényiego i zawieźli do obozu koncentracyjnego w Kistarcsa, gdzie więziono go w odosobnieniu.

W wyniku wycieńczenia po torturach i pobiciach zmarł 11 stycznia 1953. Jego ciało pochowano przejściowo na cmentarzu komunalnym w budapeszteńskiej dzielnicy Rákoskeresztúr, ale 24 czerwca 1966 roku ekshumowano je i przewieziono do Ostrzyhomia, umieszczając w krypcie Archikatedry Prymasowskiej.