Zotto
Z Wikipedii
Zotto (również Zotton lub Zottone) był dowódcą wojskowym (łaciński dux) Longobardów w regionie Mezzogiorno. Jest uważany za założyciela księstwa Benewentu w 571 i jego pierwszego władcę.
Wraz ze swymi oddziałami przedostał się w sierpniu 570 do Kampanii, gdzie spotkał się z Bizantyjczykami, których systematycznie zwyciężał. Założył obóz w Benewencie, który stał się stolicą nowego księstwa. Próbował przejąć Neapol, lecz bez powodzenia i musiał porzucić jego oblężenie w 581.
Jako książę nie do końca był niezależny. Północ półwyspu była pod kontrolą króla Longobardów, który miał słabe wpływy na południu. W końcu poddał się pod władzę królewską w 589.
Zmarł w 591, a następcą został jego bratanek Arechis.
Poprzednik żaden |
Książę Benewentu 571 – 591 |
Następca Arechis I |