Związek Szlachty Polskiej

Z Wikipedii

Związek Szlachty Polskiej – organizacja społeczno-kulturalna (stowarzyszenie rejestrowe), zarejestrowana w 1995 r., z siedzibą w Gdańsku, stawiająca sobie za cel integrację szlachty dawnej Rzeczypospolitej Obojga (Wielu) Narodów, opiekę nad zabytkami kultury szlacheckiej, popularyzację historii i tradycji szlachty polskiej, krzewienie etosu rycerskiego. W tym celu podejmuje przedsięwzięcia charytatywne, organizuje sesje popularnonaukowe, odczyty, imprezy plenerowe, i inne.

Członkiem Związku może zostać tylko osoba pochodzenia szlacheckiego w linii męskiej a więc syn lub córka ojca - szlachcica. Związek nie nadaje szlachectwa ani tytułów arystokratycznych.

Pomysłodawcą Związku i pierwszym jego Prezesem w latach 1995-1999 był Ireneusz Stanisław Osiński herbu Wąż (odmienny). W 1999 r. na funkcję Prezesa wybrany został Wacław Podbereski herbu Gozdawa (odmienna). Od 2004 r. Prezesem jest współzałożyciel Związku Marcin Michał Wiszowaty herbu Roch wybrany na ten urząd przez Walne Zebranie Członków Związku.

Związek posiada oddziały terenowe:

Białystok - prezesem jest Łukasz Lubicz-Łapiński herbu Lubicz;
Chełm - prezesem jest Izabela Michalska z Czyżewskich herbu Drya;
Gdańsk - prezesem jest Bogdan Ciundziewicki herbu Rudnica;
Kraków - prezesem jest Norberta Tendera-Mocarska herbu Łada;
Sopot - prezes jest Justyna Preyss herbu Jastrzębiec
Warszawa - prezesem jest Henryk hr. Grocholski herbu Syrokomla;
Wrocław - prezesem jest Mieczysław Kopeć herbu Kroje;

Ważną rolę w strukturze organizacyjnej Związku pełnią Reprezentanci Regionalni. Obecnie Związek posiada swoich stałych Reprezentantów w: Bydgoszczy, Chojnicach, Ciechanowie, Katowicach, Olsztynie, Ostrowi Mazowieckiej, Płocku, Przemyślu, Szczecinie oraz za granicą: w Kanadzie i w Niemczech.

Związek współpracuje z innymi tego typu organizacjami w kraju i za granicą (przede wszystkim z Polskim Towarzystwem Ziemiańskim) oraz patronuje organizacjom rodzinnym i rodowym.

Związek zdecydowanie odcina się od organizacji uzurpatorskich, pseudo-szlacheckich, pseudo-monarchistycznych i pseudo-zakonów rycerskich.

Organem prasowym Związku jest pismo " Verbum Nobile" ukazujące się od 1992 r. Związek posiada także swoją witrynę w Internecie: