Zygmunt Okręt
Z Wikipedii
Zygmunt Okręt właściwie Nachemiasz Okręt (ur. 14 stycznia 1897, zm. 1964) – pułkownik, długoletni oficer wojskowego i cywilnego aparatu bezpieczeństwa PRL.
Urodzony w rodzinie pochodzenia żydowskiego. Swoją karierę w aparacie bezpieczeństwa rozpoczął w styczniu 1945 od stanowiska zastępcy Szefa Odziału Informacji 1 Armii Wojska Polskiego; następnie w sierpniu 1945 objął stanowisko szefa Wydziału Informacji Pomorskiego Okręgu Wojskowego, od grudnia 1945 pełnił analogiczną funkcję w Łódzkim Okręgu Wojskowym. W 1948 przeszedł do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na stanowisko inspektora przy kierownictwie Departamentu VII (wywiad) MBP. Rok później został wicedyrektorem Departamentu VII i zastępcą generała Wacława Komara (ówczesnego dyrektora Departamentu VII). W lutym 1951 objął stanowisko dyrektora Centralnego Archiwum Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, następnie sprawował to samo stanowisko w Komitecie do spraw Bezpieczeństwa Publicznego i od listopada 1956 w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Zwolniony z MSW w sierpniu 1960, zmarł cztery lata później w 1964.
[edytuj] Bibliografia
- Leszek Pawlikowicz, Tajny front zimnej wojny. Uciekinierzy z polskich służb specjalnych 1956-1964, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2004, ISBN 83-7399-074-7.
