Zygmunt Przybysz

Z Wikipedii

Zygmunt Przybysz (ur. 7 grudnia 1925 w Piotrowicach, zm. 31 grudnia 2007 w Opolu) - pedagog, działacz Związku Nauczycielstwa Polskiego, działacz ruchu ludowego, działacz samorządowy, żołnierz Batalionów Chłopskich.

12 września 1939 roku jego rodzinna miejscowość została spalona przez wojska niemieckie. Spłonął też jego rodzinny dom. Fakt ten do końca życia utkwił mu głęboko w pamięci. W czasie II wojny światowej należał do Batalionów Chłopskich.

Po wojnie ukończył w 1945 roku kurs pedagogiczny w Celestynowie. W latach 1945-6 uczył w Szkole Podstawowej w Żabieńcu. W grudniu 1946 roku wraz z kilkoma absolwentami kursu w Celestynowie przyjechał na Ziemię Nyską. W latach 1946-8 był nauczycielem Szkoły Podstawowej w Jagielnicy w powiecie nyskim. W roku 1948 został kierownikiem Szkoły Podstawowej w Ścinawie Nyskiej. Od 1950 do 1970 r. był dyrektorem Szkoły Podstawowej w Jasienicy Dolnej (pow. nyski). W 1970 roku podjął pracę na stanowisku wizytatora Kuratorium Okręgu Szkolnego Opolskiego. W roku następnym powrócił jednak do funkcji dyrektora szkoły w Jasienicy Dolnej (do 1986 roku).

W szkole uczył przede wszystkim języka polskiego przybliżając uczniom zasady poprawnej polszczyzny, pisowni, zapoznając ich z dorobkiem polskich pisarzy i poetów. Kochał polską literaturę, był tez zagorzałym czytelnikiem literatury wspomnieniowej.

Prowadził działalność kulturalno-oświatową w środowisku wiejskim. Organizował oświatę dla dorosłych, prowadził kursy dla analfabetów.

Był zaangażowany w działalność rad narodowych i w ruchu ludowym. Zajmował się codziennymi sprawami swej społeczności. Był jednym z prekursorów ochrony przyrody. Sprzeciwiał się wycinaniu przydrożnych drzew na terenie miejscowości.

Ukończył Liceum pedagogiczne i zaocznie Studium Nauczycielskie w Raciborzu (1958). W roku 1966 ukończył studia wyższe na WSP w Opolu, otrzymując tytuł magistra pedagogiki. Skończył wiele kursów dokształcających.

Był działaczem Związku Nauczycielstwa Polskiego, członkiem władz w zarządzie Oddziału ZNP w Nysie i w Zarządzie Okręgu w Opolu.

Należał do Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych - otrzymał stopień porucznika rezerwy.

W 1986 roku po przejściu na emeryturę zamieszkał w Opolu i zajął się działalnością pamiętnikarską. Opracował kilkanaście tomów wspomnień z rożnych okresów swego życia.

Dorastał w trudnym okresie okupacji doznając głodu i zagrożenia życia, co skierowało go szeregi organizacji konspiracyjnej. Po wojnie zaangażował się w ruch oświatowy widząc w nim szansę na wydźwignięcie kraju z ruin i jednocześnie realizując swe marzenia z dzieciństwa o zawodzie nauczyciela.

Zwalczał alkoholizm i palenie papierosów - sam będąc absolutnym abstynentem. Kochał przyrodę, lubił kwiaty i drzewa.