Zygmunt Szelest
Z Wikipedii
Zygmunt Szelest (ur. 16 grudnia 1911 w Choroszczy, zm. 13 kwietnia 1990 w Warszawie)- polski lekkoatleta, oszczepnik, najwybitniejszy w historii trener oszczepników. Ojciec polskiej szkoły oszczepu
Przed wojną nie odnosił większych sukcesów. W 1938 roku został powołany na mecz z reprezentacją Niemiec w Królewcu. Był rezerwowym i w zawodach nie wystartował. Mecz obejrzał z trybun stadionu. Swój pierwszy i jedyny medal mistrzostw Polski wywalczył dopiero w 1949 roku. Był wówczas drugi wynikiem z 53,50- zawody odbywające się wówczas w Gdańsku wygrał Herbert Szendzielorz.
Po zakończeniu kariery został trenerem i pracownikiem naukowym warszawskiej AWF. Od 1951 roku był trenerem najwybitniejszego polskiego oszczepnika- Janusza Sidło. Zygmunt Szelest dał się poznać jako trener znający moc ćwiczeń- wiele wymyślał sam. Doskonałe przygotowanie sprawiało iż polscy reprezentanci unikali niebezpiecznej kontuzji- naderwania ścięgna. Podopieczni trenera Szelesta zapełniali listy światowe. Do najwybitniejszych jego zawodników należeli między innymi: Jan Kopyto, Zbigniew Radziwonowicz, Władysław Nikiciuk, Zygmunt Jałoszyński, Piotr Bielczyk, Daniela Jaworska.
Został pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach.
