Bahaizm
Z Wikipedii
| Bahaizm | |
| Główna religia | Niezależna religia świata |
| Czas założenia | 1863 |
| Wyznanie macierzyste | Babizm |
| Założyciel | Bahá'u'lláh |
| Klasyfikacja religii | |
Bahaizm, Bahá'í - ruch religijny, który w połowie XIX wieku wyłonił się z babizmu. Religia objawiona, łącząca w sobie elementy: judaizmu, chrześcijaństwa, islamu i babizmu.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Geneza bahaizmu związana jest z działalnością mirzy Alego Husajna Nuri, który jako wyznawca babizmu został wydalony z Persji i osiadł w Bagdadzie w 1852 roku. Tam 21 kwietnia 1863 roku na spotkaniu rodzinnym ogłosił się zapowiedzianym przez Baba nowym prorokiem i przyjął przydomek Bahá'u'lláh (Blask Boga). Szybko zdołał przekonać do siebie lokalnych współwyznawców i założył nową wspólnotę religijną odrębną od babizmu. Ruch ten pozyskał również dla siebie grupę zamożnych kupców i dzięki nim rozpowszechnił się na Bliskim Wschodzie. Podobnie jak babizm, bahaizm został uznany za herezję muzułmańską przez co od samego początku spotykały go prześladowania. W 1868 roku Bahá'u'lláh za głoszone poglądy został internowany przez władze tureckie i po wieloletnim więzieniu zmarł w 1892 roku. Po jego śmierci przewodnictwo nad bahaizmem przejął syn Abbas Effendi, który przyjął imię Abdul Baha (Sługa Wspaniałości Boga). Nowy przywódca religijny początkowo więziony wraz z ojcem, uwolniony w 1908 roku rozpoczął dynamiczną akcję misyjną na całym świecie. W latach 1911-1913 podróżował do Europy, Indii i Stanów Zjednoczonych, gdzie zdobył rzesze wyznawców spoza kręgu kultury islamu. On też zorganizował w Hajfie centrum życia religijnego bahaitów. Po śmierci Abdula Bahy "Strażnikiem" wiary Bahai został Szogi Effendi, wnuk Abdul Bahy, co doprowadziło do bardzo głębokich podziałów w łonie Bahaì. Stworzył on rozbudowany i dynamicznie rozrastający się aparat misyjny, powołał do życia Narodowe Zgromadzenie Duchowe tworzące Międzynarodową Wspólnotę Bahaistyczną, oraz podległe im Lokalne Zgromadzenia Duchowe łączące się w większe zbiorowości nazywane Domami Sprawiedliwości. Szogi Effendi był ostatnim jednoosobowym przywódcą bahaizmu. Po jego śmierci w 1957 roku bahaici powołali jako organ zwierzchni dziewięcioosobową, wybieralną co pięć lat, radę kierowniczą pod nazwę Powszechnego Domu Sprawiedliwości (zgodnie z Pismami Bahaullaha), która do dziś stoi na straży doktryny religii wyznaczonej przez Baha Allaha.
[edytuj] Doktryna i kult
Bahaizm dąży do stworzenia jednej monoteistycznej religii światowej. Opiera się na synkretyzmie, chcąc połączyć w sobie wszystko to co najlepsze z powstałych przed nim ośmiu wielkich religii: wierzeń staroarabskich, judaizmu, hinduizmu, zoroastryzmu, buddyzmu, chrześcijaństwa, islamu i babizmu. Jego wyznawcy wierzą, że po upływie tysiąca lat (ok. 2863 roku) narodzi się nowa Manifestacja Boga, która dopełni Objawienie Bahaullaha.
Bahaici przyjmują wiarę w jednego Boga. Dużą rolę bahaizm przywiązuje do symboliki cyfry 9, która znaczy dla nich tyle co blask lub wspaniałość (arab. بهاء, Baha). Dlatego też świątynie bahaitów budowane są na planie dziewięcioboku, w ich kalendarzu liturgicznym jest dziewięć świąt, a wspólnoty religijne opierają się na dziewięcioosobowych, wybieranych co roku, Radach Duchowych.
Źródłem wiary Bahai są święte księgi. Jest to zbiór około stu pozycji zawierających spisane nauki Bahaullaha (najważniejsza to "Kitab-i-Aqdas", z pers. كتاب اقدس, czyli "Najświętsza Księga"). Oprócz tego praktykowane jest czytanie innych świętych ksiąg objawionych (Bhagawadgita, Biblia, Koran, itp.).
Główne prawdy wiary i normy życia wyznawców bahaizmu zawierają się w dwunastu zasadach, z których najważniejsze to:
- Jedność rodzaju ludzkiego.
- Niezależność w poszukiwaniu prawdy.
- Zniesienie wszelkich przesądów.
- Zgodność religii z wiedzą.
- Równość płci.
- Powszechny język pomocniczy.
- Powszechne wychowanie.
- Duchowe rozwiązanie problemów gospodarczych.
- Religia powszechna zbudowana na wspólnej bazie wielkich religii.
- Unia światowa rządzona przez przedstawicieli wszystkich narodów.
Bahaici używają kalendarza liturgicznego ustanowionego przez proroka Baba dla babizmu. Rachuba czasu rozpoczyna się 21 marca 1844, rok trwa 19 miesięcy po 19 dni oraz 4 dni przestępne. Tydzień w bahaiźmie zaczyna się w sobotę, a dzień o zachodzie słońca. W kalendarzu bahaitów jest dziewięć świąt. Każdy bahaita zobowiązany jest do codziennej modlitwy, oraz do zachowania postu przez 19 dni w roku.
[edytuj] Organizacja
Bahaizm jest religią bez duchowieństwa i obrzędów kultowych. Bahaici kultywują wspólnie jedynie ceremonie pogrzebowe. Bahaizm kierowany jest przez wybieralną, dziewięcioosobową radę tzw. Powszechny Dom Sprawiedliwości, która ma siedzibę w Hajfie na zboczach góry Karmel. Do świątyń bahaitów mogą uczęszczać osoby innych wyznań, lecz po przyjęciu bahaizmu zakazana jest przynależność do innych religii. Wiara Bahai posiada swoje ośrodki w około 218 krajach. Ma około 7,5 milionów wyznawców (według danych podawanych przez Encyklopedia Britannica). W Polsce liczy około 300 wyznawców.
[edytuj] Prześladowania
Ze względu na to, że bahaizm był traktowany w krajach islamskich jako herezja od samego początku swojego istnienia należał do religii represjonowanych przez władze krajów muzułmańskich. Szczególnie w Persji i Imperium Ottomańskim. W XX wieku największe prześladowania bahaitów miały miejsce w Iranie, w którym bahaizm jest traktowany jako herezja w łonie religii państwowej - imamizmie.
[edytuj] Ciekawostka
Bahaici znani są z propagowania nauki o potrzebie istnienia na świecie jednego uniwersalnego języka pomocniczego dla wszystkich ludzi.
[edytuj] Literatura
- 'Abdu'l-Bahá: "Odpowiedzi", zebrane przez Laurę Clifford Barney. Przekład z angielskiego "'Abdu'l-Bahá, Some Answered Questions": Lidia Zamenhof. Bahá'í-Verlag GmbH Deutschland, 1985
- Bahá'u'lláh: "Słowa ukryte". Przekład angielski: Shoghi Effendi, z angielskiego "The Hidden Words": Lidia Zamenhof. Bahá'í-Verlag GmbH Deutschland, 1979
- Bahá'u'lláh, Báb, 'Abdu'l-Bahá: "Modlitwy", wybór modlitw, Bahá'í-Verlag GmbH Deutschland, 1991
- "Bahá'u'lláh": Komitet Wydawniczy Narodowego Zgromadzenia Duchowego Baháitów w Polsce, 1992
- "Drogi osiągnięcia pokoju": streszczenie "Obietnicy Światowego Pokoju". Bahá'í-Verlag GmbH Deutschland, 1990
- Esslemont, J.E.: "Bahá'u'lláh i nowa era. Wprowadzenie do wiary bahá'í". Przekład z angielskiego "Bahá'u'lláh and the New Era": Lidia Zamenhof. Wydawnictwo Międzynarodowego Biura Bahá'í, Genewa, 1940
- Grossmann, Hermann: "Czym jest religia bahá'í..." Przekład z niemieckiego "Was ist die Bahá'í-Religion". Bahá'í-Verlag GmbH Deutschland
- Obietnica Światowego Pokoju, orędzie Powszechnego Domu Sprawiedliwości do ludów świata. Przekład z angielskiego "The Promise of World Peace". Bahá'í-Verlag GmbH Deutschland, 1986
- "Religia Bahá'í - Droga do pokoju": folder informacyjny. Bahá'í-Verlag GmbH Deutschland
- "Wiara Bahá'í": folder Biura informacyjnego Międzynarodowej Wspólnoty Bahaickiej. Przekład z angielskiego "The Bahá'í Faith"
- "Wspólnota Bahaicka - Założenia, Dążenia i Cele". Przekład z angielskiego "The Bahá'í Community - Foundation, Aims and Purposes". Komitet Wydawniczy Narodowego Zgromadzenia Duchowego Baháitów w Polsce, 1992
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
