Droga magnetyczna
Z Wikipedii
Droga magnetyczna jest to droga przepływu strumienia magnetycznego w obwodzie magnetycznym.
Droga magnetyczna jest pojęciem używanym w definiowaniu natężenia pola magnetycznego. Dla solenoidu natężenie pola magnetycznego w środku wynosi:
gdzie: H - natężenie pola [A/m], N - liczba zwojów cewki (wielkość bezwymiarowa), I - natężenie prądu elektrycznego płynącego przez cewkę [A], l - długość cewki [m] (w tym przypadku równoznaczna z długością drogi magnetycznej).
Długość drogi magnetycznej w układach nieliniowych jest pojęciem umownym, ponieważ do obliczeń parametrów obwodów magnetycznych często zakłada się równomierny rozkład strumienia magnetycznego w obwodzie magnetycznym - w takim przypadku wypadkowa droga magnetyczna jest średnią arytmetyczną drogi najkrótszej i najdłuższej (zobacz ilustrację obok).
Jeśli w magnetowodzie szeregowym występują fragmenty o różnych polach przekroju lub parametrach magnetycznych wówczas całkowita droga magnetyczna jest sumą algebraiczną, czyli:
co jest wykorzystywane w prawie przepływu.
W rozgałęzionych obwodach magnetycznych określenie drogi magnetycznej jest bardziej skomplikowane.
