Ekonomiczny Poziom Wycieków

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Ekonomiczny Poziom Wycieków (EPW) - poziom strat wody w sieci wodociągowej, przy którym sumaryczne nakłady eksploatatora sieci na detekcję i usuwanie wycieków osiągają minimum. Jest to ekonomiczne optimum utrzymania ruchu sieci, przy którym eksploatacja kontynuowana jest po najmniejszych kosztach. Pojęcie to powstało w XX wieku na Wyspach Brytyjskich.

Wdrożenie przez przedsiębiorstwo wodociągowe Ekonomicznego Poziomu Wycieków umożliwia niejako "odzyskanie" traconej wody, która ucieka do gruntu i zaoszczędzenie jej lub sprzedanie dodatkowym odbiorcom wody.

Skrót EPW łączony jest bezpośrednio z walką o ograniczania strat wody w sieciach wodociągowych i monitoringiem ich poziomu w sieci. Na Wyspach Brytyjskich po raz pierwszy na świecie zaczęto monitorować i ograniczać straty z pełnym sukcesem po mimo 20-30%-wego opomiarowania odbiorców wody wodomierzami. Korzystano przy tym z wyników bilansowania Minimalnego Nocnego Przepływu (tzw. bilans "bottom-up"). Na skutek wieloletnich doświadczeń okazało się, że jest to metoda o wiele skuteczniejsza od bilansowania tradycyjnego ilości wody wtłoczonej do sieci (tzw. bilans "top-down"). Stąd dla efektywnego ograniczenia strat wody nie jest niezbędne opomiarowanie i rozliczanie zużycia wody przez wszystkich odbiorców.

Po raz pierwszy w kraju Ekonomiczny Poziom Wycieków dla sieci wodociągowych został opisany w książce pt.:"Ekonomiczny Poziom Wycieków" aut. Sławomir Speruda, Rafał Radecki, wyd. TRANSLATOR, Warszawa 2003.