Elektroniczne instrumenty muzyczne
Z Wikipedii
Elektroniczne instrumenty muzyczne - grupa instrumentów muzycznych należąca do elektrofonów, w których dźwięk tworzony jest przez układ elektroniczny (w pełni elektryczny, bez pośrednictwa mechanicznego).
Choć matematyczne modele syntezy dźwięków przez łączenie składowych harmonicznych znane były od dawna, ich techniczna realizacja nastręczała wielkich problemów. Do początku lat sześćdziesiątych jedynym znanym sposobem generowania sinusoidalnych przebiegów prądowych było wykorzystanie lampowych oscylatorów RLC. Ich rozmiary, zużycie energii, emisja ciepła i pola elektromagnetycznego uniemożliwiały techniczną realizację elektronicznej syntezy dźwięków na większą skalę. Dopiero odkrycie półprzewodników i proces miniaturyzacji elementów wykonanych na ich bazie, z układami scalonymi włącznie, dało takie możliwości. Od początku lat sześćdziesiątych na rynku zaczęły pojawiać się coraz mniejsze, sprawniejsze i tańsze instrumenty dające olbrzymie możliwości kształtowania dźwięków. Pod koniec lat siedemdziesiątych wraz z rozwojem techniki cyfrowej analogowa synteza dźwięku została wyparta przez cyfrową. Od tego czasu instrumenty elektroniczne stały się jeszcze bardziej dostępne. Wśród nowoczesnych elektronicznych instrumentów muzycznych wyróżnia się trzy grupy:
Zobacz też: elektrofony, elektromechaniczne instrumenty muzyczne, instrument muzyczny, muzyka elektroniczna.
