EMG

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Elektromiografia (EMG) - dziedzina elektroneurodiagnostyki zajmująca się rozpoznawaniem chorób układu nerwowego (przewodnictwa nerwów) oraz mięśni (pozwala ocenić ich zdolność do pracy). W szerokim pojęciu badanie nerwów (przewodnictwa) i mięśni (skurczów w odpowiedzi na bodziec elektryczny).

Elementy badania:

• właściwa elektromiografia - badanie czynności elektrycznych mięśni
• neurografię - badanie przewodnictwa we włóknach czuciowych i ruchowych nerwów obwodowych
• próby miasteniczne - testy transmisji nerwowo-mięśniowej
• badanie multimedialnych potencjałów wywoławczych (wzrokowe VEP, słuchowe AEP, somatosensoryczne SSEP)
• przezczaszkowa stymulację magnetyczną (MEP)

Przed badaniem można spożywać normalnie posiłki, leki powinno się przyjmować według wskazań. Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu leków przeciwkrzepliwych takich jak: acenokumarol, warfaryna, heparyna, aspiryna lub jeśli łatwo tworzą się siniaki.

Po badaniu można wrócić do sali szpitalnej lub pójść do domu o ile lekarz nie zaleci inaczej. Może być odczuwalna niewielka tkliwość mięśnia, który był badany, ale powinna ustąpić po kilku godzinach. Mięśnie mogą być bolesne od 1 do 3 dni.

Można odczuwać osłabienie w nogach, ramionach, rękach lub w mięśniach twarzy (badanie pozwala stwierdzić czy osłabienie jest spowodowane chorobą mięśni, nerwów czy też połączeń nerwowo-mięśniowych).