Gleby brunatnoziemne
Z Wikipedii
Gleby brunatnoziemne - powstają w klimacie umiarkowanym, przede wszystkim pod roślinnością lasów liściastych i mieszanych. Powstają z utworów różnego pochodzenia geologicznego i uziarnienia, zasobnych w zasady lub skał kwaśnych (np. zwietrzeliny granitów, gnejsów), a także utworów pyłowych (lessów i utworów lessopodobnych).
Brunatna barwa gleb pochodzi od związków żelaza, brunatnych związków próchniczych oraz kompleksów żelazisto-próchniczno-ilastych, które w postaci cienkich otoczek powlekają ziarna glebowe.
W glebach brunatnych występuje podpowierzchniowy poziom diagnostyczny cambic (Bbr), natomiast w płowych - podpowierzchniowe poziomy luvic (Eet) i argillic (Bt).
Do tego rzędu zaliczane są:
Są one dość żyzne i zasobne w próchnicę - zawartość do 3-4%. Ich odczyn i stopień wysycenia zasadami zależy od typu i rodzaju skały macierzystej oraz ilości opadów. Gleby te występują na wszystkich kontynentach.
Zobacz też: Systematyka gleb
[edytuj] Literatura
- Andrzej Mocek, Stanisław Drzymała, Piotr Maszner 2000, Geneza, analiza i klasyfikacja gleb, Wydawnictwo AR w Poznaniu, ISBN 83-7160-209-X.