Język (anatomia)
Z Wikipedii
Język to część ciała ludzi i większości zwierząt. Głównym zadaniem języka jest ułatwienie rozdrabniania pokarmu i formowania kęsów, lecz niektóre gatunki używają go również do innych celów. Dla przykładu:
- wiele gadów używa języka jako organu węchowego
- u ssaków język zawiera narządy zmysłu smaku
- człowiek używa języka do artykulacji mowy (patrz język).
[edytuj] Budowa języka
Język (lingua) jest wałem mięśniowym położonym na dnie jamy ustnej i pokrytym śluzówką. Od dołu wchodzą do języka mięśnie zewnętrzne, naczynia krwionośne i nerwy. Śluzówka języka jest wilgotna, różowa, pokryta licznymi brodawkami językowymi. Brodawki języka to wyrostki tkanki łącznej, które wystają ponad powierzchnię śluzówki i są pokryte nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. U człowieka występuje sześc rodzajów brodawek, które dzielimy na brodawki mechaniczne (służą do pobierania, rozdrabniania pokarmu) oraz brodawki smakowe (zawierające kubki smakowe):
Mechaniczne:
- nitkowate (najmniejsze i najliczniejsze),
- stożkowate,
- soczewkowate,
Smakowe:
- grzybowate (większe),
- okolone (największe),
- liściaste (występują z boku języka).
Zrąb języka utworzony jest przez mięśnie poprzecznie prążkowane. Dzielimy je na dwie grupy:
- mięśnie łączące z otoczeniem (mięsień bródkowo-językowy, mięsień rylcowo-językowy, mięsień gnykowo-językowy)
- mięśnie własne języka (dwa mięśnie podłużne: górny i dolny, mięsień pionowy).
[edytuj] Zmysł smaku
Każda część języka odpowiada za czucie jakiegoś smaku np. jedną częścią odczuwamy, że przyjmowany pokarm jest słony lub kwaśny albo gorzki. Dzięki temu organowi potrafimy poczuć i określić smak danej rzeczy, która nie musi być pokarmem.
[edytuj] Bibliografia
- W. Sylwanowicz, Anatomia i fizjologia człowieka, PZWL, Warszawa 1957
