Język pali
Z Wikipedii
Pāli (język pālijski; z sanskrytu pāli (पाऴि) = 'szereg, wiersz, kanon') - wymarły język średnioindyjski z grupy indyjskiej języków indoeuropejskich, wykazujący duże podobieństwo do języka wedyjskiego i sanskrytu klasycznego. W języku tym powstało wiele tekstów literackich i religijnych w okresie od III w. p.n.e. Na szczególną uwagę zasługuje tzw. kanon palijski - Tipiṭaka, zbiór ksiąg kanonicznych wczesnych szkół buddyjskich. Język pāli jest nadal używany jako język liturgiczny przez buddystów na Cejlonie i w Azji Południowo-Wschodniej - wyznających tradycję theravāda.
[edytuj] Linki zewnętrzne
indyjskie:
assamski • bengalski • bhili • bhodźpuri • bradź • dogri • domari • garhwali • gudźarati • hindi • hindustani • jakati • katchi • kaszmirski • khowar • kohistani • konkani • kumauni • lahnda • magahi • maithili • malediwski • mandeali • marathi • marwari • mitanni † • nepalski • orija • pali † • pashai • pendżabski • prakryty † • romski • sanskryt † • sanskryt klasyczny † • sindhi • shina • syngaleski • urdu • wedyjski †
irańskie:
awestyjski † • beludżi • kurdyjski • mazanderański • osetyjski • pahlawi † • paszto • perski • scytyjski † • zazaki