Jean-Baptiste-Antoine Forqueray

Z Wikipedii

Jean-Baptiste-Antoine Forqueray (ur. 3 IV 1699 w Paryżu ; zm. 19 VII 1782 również w Paryżu był francuskim kompozytorem.

[edytuj] Życie i twórczosć

Forqueray pochodził z rodziny muzyków. Tak jak jego ojciec Antoine Forqueray, był cydownym dzieckiem i grał dla króla jako pięciolatek. Jako ulubiony wirtuoz na dworze, ściągnał na siebie niechęć i zazdrosć ojca, który doprowadził do wypędzenia syna z kraju. W lutym 1726 roku Jean-Baptiste-Antoine Forqueray powócił z dwumiesięcznego wygnania i został członkiem grupy muzycznej organizującej publiczne koncerty w Paryżu Concerts Spirituels. W roku 1727 razem z innym kompozytorem Jean-Pierre Guignon wyruszył na tournee do Rennes i Nantes. Był człowiekiem odtąd znanym wielu kregom arystokratycznym także za granica. Fryderyk Wielki, król Prus korespondował z nim omawiajac kwestie muzykologiczne.

Jesienią roku 1737 Forqueray grał razem z kompozytorem niemieckim Georgiem Philippem Telemannem. Razem wykonywali Nouveaux Quatuors (Nowe kwartety) Telemanna. We wrzesniu 1742 przejął stanowisko ojca na dworze, które piastował aż do 1761 roku. Potem służył u księcia Conti. Po śmierci arystokraty w roku 1776 Forqueray wycofał się z życia muzycznego. Z drugiego małżeństwa ze słynną klawesynistką Marie-Rose Dubois Forqueray miał dwoje dzieci.