Jean Bart
Z Wikipedii
Jean Bart, (21 października 1651 - 27 kwietnia 1702), francuski admirał pochodzenia holenderskiego (dokładnie flamandzkiego).
Jean Bart urodził się w Dunkierce jako syn prostego rybaka. Karierę swoją rozpoczął od służby w marynarce holenderskiej, i to pod rozkazami słynnego de Ruytera. Gdy w roku 1672 Francja dokonała najazdu na Holandię, co dało początek długotrwałej wojnie Francji z koalicją, Bart wstąpił do francuskiej służby jako dunkierski kaper. Wyróżnił się w trakcie działań floty francuskiej na Morzu Śródziemnym, gdzie tymczasowo pełnił stanowisko odpowiadające stopniowi oficerskiemu, choć ze względu na niskie urodzenie nie mógł dowodzić w marynarce.
Jednak w 1679 roku dzięki swoim zasługom został porucznikiem. Potem już szybko awansował na kapitana, a następnie do stopnia admirała.
Największe sukcesy odniósł Bart podczas wojny palatynackiej (1688 - 1697). Początek wojny takich sukcesów nie zapowiadał, gdyż w 1689 roku Bart razem z Forbinem przechwyceni zostali przez okręty angielskie i zabrani do Plymouth. Po trzech dniach udało mu się uciec do Bretanii na łodzi wiosłowej wraz z 20 innymi marynarzami.
W 1691 roku prześliznął się przez blokadę Dunkierki, sterroryzował nieprzyjacielską flotę handlową, następnie dotarł do szkockich wybrzeży, gdzie spalił zamek i 4 wioski. Przedłużająca się wojna dawała się Francji coraz bardziej we znaki, a największym problemem był narastający brak żywności. Z tego powodu zwycięstwo eskadry Barta nad Holendrami w 1694 roku w bitwie pod Texel i dzięki temu uratowanie konwoju 120 statków wiozących zboże z Rzeczypospolitej miało wówczas dla Francji ogromne znaczenie. Ludwik XIV nagrodził Barta nadając mu tytuł szlachecki.
W 1696 roku ponownie pobił Holendrów na ławicy Dogger Bank, niszcząc 25 statków z konwoju liczącego 112 statków handlowych. Zawarty rok później, kończący wojnę palatynacką pokój w Rijswijk, był jednocześnie końcem aktywnej służby Barta.
[edytuj] Rodzina
Jean Bart 3 lutego 1676 roku poślubił 16-letnią Nicole Gontier. W 6 lat później (w 1682 roku) Nicole zmarła. Miał z nią czwórkę dzieci, z których najstarszy syn François-Cornil (17 czerwca 1676 - ?) został w przyszłości wiceadmirałem. 13 października 1689 roku poślubił Jacobę Tugghe, z którą miał aż 10 dzieci.
Jean Bart zmarł w Pleurisy i pochowany został na cmentarzu Eglise Saint-Eloi w Dunkierce.
[edytuj] Ciekawostki
Wiele opowieści mówi o niezwykłej odwadze i śmiałości mierzącego 2.04 m wzrostu nieokrzesanego marynarza, jakim był Jean Bart - jeden z najgłośniejszych bohaterów francuskiej marynarki. Zdobył w sumie 386 statków, a do tego zatopił lub spalił wiele wrogich okrętów wojennych. Miasto Dunkierka uhonorowało go wystawiając mu pomnik i nazywając jego imieniem jeden z placów miasta. Podczas drugiej wojny światowej aż 70% Dunkierki uległo zniszczeniu, jednak pomnik Jeana Barta przetrwał niemieckie bombardowania. Gdy miasto znajdowało się pod niemiecką okupacją, Niemcy nie ruszali pomnika Barta głównie z tego względu, że ten swym wyciągniętym rapierem skierowanym na Anglię pokazywał pilotom Luftwaffe kierunek ataku.
Więcej niż 27 okrętów francuskiej marynarki nosiło imię Jeana Barta.
