Jerzy Krasowski
Z Wikipedii
Jerzy Krasowski (ur. 11 listopada 1925, zm. 13 kwietnia 2008) – aktor, reżyser, kierownik artystyczny, dyrektor teatru.
Podczas II wojny światowej walczył w AK. W 1951 roku ukończył wydział aktorski, a w 1955 reżyserski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Debiutem była reżyseria "Wilkami w nocy" T. Rittnera w Teatrze Ziemi Opolskiej w 1954.
Dyrektor wielu teatrów. Początkowo w Opolu, później Teatru Ludowego w Nowej Hucie. Podczas kierownictwa Krasowskiego odbyło się w nim wiele premier, w tym między innymi:
- Myszy i ludzie (1956),
- Radość z odzyskanego śmietnika (1960),
- Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwanca (1961),
- Kondukt (1962; 1969 premiera we Wrocławiu),
- Turandot (1956),
- Jacobowsky i Pułkownik,
- Imiona władzy.
Po zakończeniu współpracy z Teatrem Ludowym Krasowski przeniósł się do Teatru Polskiego w Warszawie, a następnie do Teatru Polskiego we Wrocławiu. W 1972 dochodzi do powrotu do Krakowa, gdzie rozpoczyna pracę w Teatrze im. Juliusza Słowackiego. Reżyser związany był także z Teatrem Telewizji.
Na przełomie lat 1957 i 1958 oraz 1961 i 1962 wykładowca, a od 1972 do 1981 rektor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, od 1983 roku profesor PWST w Warszawie. W 1977 roku wydał zbiór felietonów oraz notatek reżyserskich Sprawa teatru.