Kanał La Manche
Z Wikipedii
Kanał La Manche (od fr. La Manche – rękaw; po angielsku jego nazwa brzmi English Channel czyli Kanał Angielski) – kanał morski oddzielający Wielką Brytanię od kontynentalnej części Europy. Po stronie kontynentalnej położona jest Francja. Poprzez Cieśninę Kaletańską łączy Morze Północne z otwartymi wodami Oceanu Atlantyckiego.
[edytuj] Podstawowe dane
- długość: 563 km,
- najwęższe miejsce: 32 km,
- najszersze miejsce: 249 km,
- średnia szerokość: 158 km,
- średnia głębokość: 48 m
- wysokość pływów: 15 m.
Kanał La Manche powstał pod koniec plejstocenu, wówczas to podniósł się znacznie poziom mórz w wyniku topnienia rozległych czap lądolodów Europy i Ameryki Północnej.
Kanał odgrywał strategiczną rolę w wielu wojnach toczących się na kontynencie europejskim. Jest on również ważnym szlakiem morskim łączącym takie znaczące porty morskie jak Rotterdam czy Hamburg z Oceanem Atlantyckim. Przy samym kanale położone są: Hawr, Cherbourg, Boulogne-sur-Mer, Calais, Dunkierka po stronie francuskiej oraz Dover, Portsmouth, Plymouth i Southampton po angielskiej. Kanał La Manche znany jest jednak z trudnych warunków żeglugi – często występują tu burze i mgły.
Brzegi kanału łączy wiele promów morskich, a od 1994, po kilkuletniej budowie, także tunel kolejowy pod kanałem, tzw. Channel Tunnel, który skrócił znacznie czas podróży między Paryżem a Londynem. Równocześnie jednak tunel stał się dogodną drogą dla nielegalnych imigrantów, którzy chcą się przedostać z Francji na Wyspy Brytyjskie. Z tego powodu w ostatnich latach bardzo zaostrzono kontrolę pociągów i wiezionych przez nie pojazdów, wjeżdżających do tunelu.
Na Kanale La Manche położona jest grupa wysp – Wyspy Normandzkie – stanowiące autonomiczną część Wielkiej Brytanii.
