Kazimierz Drewnowski
Z Wikipedii
Kazimierz Drewnowski (ur. 4 marca 1881 w Stanisławowie, zm. 22 sierpnia 1952 w Zakopanem) – polski profesor, rektor Politechniki Warszawskiej.
[edytuj] Biografia
Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1899 r. we Lwowie. Uczęszczał wcześniej do gimnazjów w Nowym Sączu oraz Krakowie. Studia ukończył w 1903 r. na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki w Zurychu. W latach 1905-1907 odbywał praktykę zawodową w zakładach elektrotechnicznych i elektrowniach Fryburga oraz filiach Siemensa-Schuckerta w Wiedniu i Lwowie.
W 1907 r. został adiunktem w Szkole Politechnicznej we Lwowie, gdzie objął też Katedrę Elektrotechniki.
1 października 1916 r. podjął pracę na Politechnice Warszawskiej, gdzie jako pierwszy Polak wykładał elektrotechnikę. Najpierw pracował na Wydziale Chemii, a w rok później na Wydziale Budowy Maszyn i Elektrotechniki.
Został rektorem Politechniki Warszawskiej, obejmując to stanowisko 1 września 1939 r. W czasie wojny organizował tajne nauczanie. Od 19 września 1940 r. oficjalnie pełnił funkcję "zarządcy", jednak uważano go za rektora aż do końca wojny. 10 listopada 1942 r. został aresztowany w czasie akcji Himmlera i uwięziony na Pawiaku. Następnie przetrzymywano go w obozie koncentracyjnym w Majdanku i Dachau, gdzie doczekał końca wojny.
Po wojnie przebywał na dwuletnim urlopie w Belgii. Szybko wrócił do organizowania życia akademickiego i naukowego, obejmując w 1947 r. Katedrę Miernictwa Elektrycznego i Wysokich Napięć na Politechnice Warszawskiej.
Otrzymał liczne odznaczenia: Order Virtuti Militari V kl., Order Polonia Restituta IV kl., Krzyż Niepodległości oraz Legion d'Honneur IV kl.
Zmarł nagle 22 sierpnia 1952 r. w Zakopanem.
[edytuj] Bibliografia
- Edward Domański et al., Rektorzy Politechniki 1826-1976, Zakład Graficzny Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1976
