Kazimierz Michałowski
Z Wikipedii
Kazimierz Józef Marian Michałowski (ur. 14 grudnia 1901 w Tarnopolu, zm. 1 stycznia 1981 w Warszawie) - polski archeolog, egiptolog, historyk sztuki, członek PAN, twórca polskiej szkoły archeologii śródziemnomorskiej.
Spis treści |
[edytuj] Droga naukowa
Ukończył gimnazjum w Tarnopolu, po czym odbył studia z zakresu archeologii klasycznej i historii sztuki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, pod naukowym kierownictwem Jana Bołoz-Antoniewicza i Edmunda Bulandy, był też słuchaczem wykładów znakomitego filozofa i wielkiej osobowości - prof. Kazimierza Twardowskiego. W czasie studiów odbył podróż do Wenecji i Mediolanu, a następnie przez południową Francję do Paryża.
Wiedzę swoją poszerzał na uczelniach w Berlinie, Heidelbergu, Paryżu, Rzymie i Atenach. Po obronie doktoratu na UJK został docentem w Katedrze archeologii klasycznej Uniwersytetu Jana Kazimierza, następnie (od 1930) Uniwersytetu Warszawskiego.
Podczas II wojny światowej należał do polskiej organizacji wywiadowczej Muszkieterzy. W jego willi "Moja Mała" w Podkowie Leśnej znajdowała się centrala organizacji. W domu profesora znajdowała się radiostacja oraz (podobno) w podziemnych lochach magazyny broni, mundurów, sprzętów. Co ciekawe dzięki systemowi alarmowemu wiedziano kiedy niemiecki samochód przekracza granice Podkowy Leśnej.
Później przebywał w niemieckim obozie jenieckim Oflag II C Woldenberg.
Stworzona przez Kazimierza Michałowskiego polska szkoła archeologii – przyjmowana dziś jako wzorcowa – łączy wykopaliska i badania z pracami konserwatorskimi.(Napisał książkę pt."Od Edfu do Faras")
W 2007 r. przed Muzeum Egipskim w Kairze odsłonięto popiersie prof. Kazimierza Michałowskiego.
[edytuj] Najważniejsze prace archeologiczne
- 1937-1938 - wspólne, polsko-francuskie wyprawy do Egiptu (Edfu), które organizował Uniwersytet Warszawski i Instytut Francuskiej Archeologii Orientalnej.
- 1956 - polsko-radziecka ekspedycja pod kierownictwem naukowym Kazimierza Michałowskiego zbadała kolonię grecką Myrmekjon na Krymie.
- 1957 - eksploracja starożytnej Pamiry, w Dolnym Egipcie i Nubii. W wyniku tych prac rząd egipski podjął akcję ratowania świątyń zagrożonych zalaniem po zbudowaniu tamy asuańskiej w Tell Atrib.
- 1960 - wykopaliska w Aleksandrii i rekonstrukcja fragmentów rzymskiej dzielnicy.
- 1961 - wykopaliska w dolinie Deir el Bahari. Rekonstrukcja świątyni grobowej królowej Hatszepsut w Deir el-Bahari.
- 1961-1964- wykopaliska w Faras. Odnalezienie wczesnochrześcijańskiej bazyliki, nekropolii biskupów oraz pałacu.
[edytuj] Funkcje
Do końca życia był aktywny naukowo i pełnił wiele funkcji:
- zastępcy dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie,
- kierownika Zakładu Archeologii Śródziemnomorskiej PAN i Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej PAN w Kairze,
- członka rzeczywistego PAN,
- prezesa Międzynarodowego Towarzystwa Nubiologicznego,
- wiceprezesa Międzynarodowego Towarzystwa Egiptologicznego.
[edytuj] Publikacje
- Fouilles franco-polonaises. Tell Edfou (1938)
- Sztuka starożytna (1955)
- Kanon w architekturze egipskiej (1955)
- Fouilles polonaises, kilka tomów (od 1960)
- Nie tylko piramidy. Sztuka dawnego Egiptu (1966)
- Faras. Centre artistique de la Nubie chretienne (1966)
- Art of Ancient Egypt (1969)
- Arte y civilizacion de Egipto (1969)
- Karnak (1969)
- Luksor (1971)
- Aleksandria (1972)
- Piramidy i mastaby (1972)
- Teby (1974) (wspólne z A.Dziewanowskim)
- Od Edfu do Faras. Polskie odkrycia archeologii śródziemnomorskiej (1974)
- Egypte (1978)
- Wybór prac Opera Minora (1990).
[edytuj] Bibliografia
- Gawlikowski M. - Michałowski i jego szkoła <w:> Królowa Hatszepsut i jej świątynia 3500 lat później, s. 17-37, 2001, ISBN 83-88823-75-2
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Profesor Kazimierz Michałowski
- Wspomnienia okres lwowski (1919-1926)
- Kazimierz Michałowski - twórca polskiej szkoły archeologii
