Kompleks z narzędziami mikroodłupkowymi
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Kompleks z narzędziami mikroodłupkowymi - znany jest głównie z terenów Środkowej i Wschodniej części Europy kompleks ten rozwija się w przedziale między 500 a 300 tys lat temu.
Spis treści |
[edytuj] Kryteria wydzielenia
Na terenie Europy stanowiska aszelskie występują na obszarach położonych na zachód od Renu i na południe od Alp. Powstała w ten sposób granica określana jest jako linia Moviusa nie stanowi ona oczywiście całkowicie nie przenikalnej granicy świadczą o tym stanowiska Achenheim oraz Karlich. Linia ta ułatwia nakreślić jednak granice między obszarami na których poświadczona jest obecność zespołów zawierających pięściaki - kultura aszelska a zespołami pozbawionymi tych narzędzi - przemysły z narzędziami odłupkowymi mikrolitycznymi.
[edytuj] Chronologia, geneza
Pojawienie się przemysłów z narzędziami mikrolitycznymi należy zapewne wiązać z adaptacją niektórych grup ludzkich do specyficznych warunków środowiskowych lub z możliwościami zdobycia określonych rodzajów surowcowych. Z okresu między 500 a 300 tys lat temu w środkowej i wschodniej części Europy poświadczone są jedynie znaleziska będące reprezentantem stosowania technologii odłupkowej barak jest natomiast stanowisk które można przypisać aszelskiej tradycji technologicznej.
[edytuj] Obszar występowania
Przemysły z narzędziami mikooodłupkowymi znane są głównie z Środkowej i Wschodniej części Europy. Wśród najciekawszych stanowisk na których znaleziono narzędzia wykonane z drobnych odłupków należy wymienić: Pogrebi I, Dubossary I (zachodnia Ukraina), Trzebnica, Rusko (południowo-wschodnia Polska), Vértesszölös (Węgry), Karan E (Turcja).
[edytuj] Charakterystyczne wytwory kulturowe
Stanowiska zaliczane do tradycji mikroodłupowej odkrywane są najczęściej w pobliżu źródeł termalnych. Najstarszym stanowiskiem tego typu jest Vertesszollos koło Budapesztu Artefakty narzędzi mikrolitycznych z tego stanowiska datowane są w przedziale od 350 do 245 tys lat temu. Do charakterystycznych form narzędzi kamiennych pochodzących z tego stanowiska należą. narzędzia wykonane na małych otoczaków rzecznych kwarcu, kwarcytu i krzemienia. Z tych drobnych otoczaków wytwarzano mikro-choppery, i mikro-chopping-toole. Narzędzia te miały rożne formy w zależności jak uformowana została krawędź pracująca. Poświadczona jest także obecność narzędzi wykonywanych na odłupkach lub termicznych fragmentach otoczaków. Niektóre z tych narzędzi mają wygląd skrobaczy bądź zgrzebeł inne zaś ostrzy. W inwentarzach kamiennych z tego stanowiska występują narzędzia typu przekłuwacze.
[edytuj] Bibliografia
- Janusz K. Kozłowski. „Wielka Historia Świata”, t. I Świat przed "rewolucją" neolityczną, wyd. Fogra Kraków 2004.
- Janusz K. Kozłowski. „Archeologia Prahistoryczna”, Część I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków 1972r.
- Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, „Wielka Historia Polski” , t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), wyd. Fogra Kraków 1998r.
- Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe) "Encyklopedia historyczna świata: tom I Prehistoria", Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres , Kraków 1999.
- Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski. „Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu", wydanie trzecie. Wyd. PWN Warszawa 1990 r.
- J.Desmond Clark. „Prahistoria Afryki", wyd. PWN Warszawa 1978 r.
- Jan Michał Burdukiewicz, Technokompleks mikrolityczny w paleolicie dolnym środkowej Europy, Wrocław 2003.
