Konkordat

Z Wikipedii

Konkordat (łac. concordatum - uzgodniony) - umowa międzynarodowa zawierana między państwem a Stolicą Apostolską, regulująca sprawy interesujące obie strony (pozycja Kościoła katolickiego w danym państwie, kwestie własności, nauczania religii, ważności małżeństw sakramentalnych, wpływu władz państwowych na obsadę stolic biskupich itp.). Ponadto nazwa konkordat używana jest również jako nazwa techniczna na oznaczenie jakiejkolwiek umowy dwustronnej pomiędzy władzą kościelną i państwową^[1].

Nazwa pochodzi z języka łacińskiego, od concordare - zgadzać się. Historycznie używano również innych nazw na oznaczenie tego rodzaju umów: concordia, pactum, pax, concordata, conventio, modus vivendi.

Ze względu na zakres regulowanych spraw, konkordaty można podzielić na:

• konkordaty całościowe - określające podstawowe zasady relacji oraz regulujące szeroki zakres spraw interesujący państwo i Kościół.
• konkordaty parcjalne - regulujące wybrane zagadnienia w stosunkach państwa i Kościoła.

Konkordat, mimo że jest zawierany ze Stolicą Apostolską i dotyczy spraw katolików, to najczęściej jest także podstawą do przyznania wyznawcom innych religii takich samych uprawnień jak te zapisane w konkordacie, np. małżeństwa kościelne wszystkich legalnych wyznań w Polsce są traktowane na równi z małżeństwami zawieranymi w urzędach stanu cywilnego, o ile przewidują to właściwe ustawy.

[edytuj] Zobacz też

• konkordat wormacki
• Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską z 1993 r.
• Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzeczpospolitą Polską (1925 r.)

Przypisy