Konodonty
Z Wikipedii
| Konodonty | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Podkrólestwo | tkankowce |
| Nadtyp | wtórouste |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | konodonty |
| Nazwa systematyczna | |
| Conodonta | |
| Ch. H. Pander 1856 | |
Konodonty (Conodonta) - mikroskamieniałości wielkości 0,2 do 3mm zbudowane z fosforanu wapnia występujące w skałach osadowych pochodzących z okresu między kambrem a triasem (ok. 540-200 mln lat temu).
Konodonty są bardzo zróżnicowane morfologicznie, daje się jednak wyróżnić dwie główne grupy: gałązkowe i platformowe. Bardzo rzadkie znaleziska nieuszkodzonych zespołów dowiodły, że konodonty reprezentują narząd chwytny (nie są to zęby) w aparacie gębowym. Taki narząd składa się z kilkunastu konodontów zarówno gałązkowych jak i platformowych. Dlatego wszystkie dotychczasowe gatunki i rodzaje wydzielone na bazie konodontów a nie całych aparatów konodontowych są taksonami sztucznymi parataksonomiczne.
Powszechność występowania konodontów, ich duża liczebność nawet w małych próbkach z rdzeni wiertniczych, szybkie tempo rozprzestrzeniania się nowych gatunków i ich znaczny zasięg geograficzny oraz przede wszystkim fakt, że kształt konodontów zmieniał się bardzo szybko w czasie ewolucji sprawiły, że są one używane jako główne skamieniałości przewodnie w okresie od ordowiku do końca triasu.
Przynależność systematyczna zwierząt konodontonośnych, ich wygląd oraz lokalizacja (a więc i funkcja) samych konodontów były długi czas nieznane, ponieważ nie było wiadomo, jak wygląda zwierzę wytwarzające konodonty. Według jednej z wersji wyglądały one jak małe roladki najeżone ostrzami konodontów. Jednak znalezienie w ostatnich dekadach kilkunastu odcisków zwierząt konodontonośnych oraz pewnej ilości aparatów gębowych pozwoliło stwierdzić, że były to niewielkie (parę centymetrów) zwierzęta podobne zewnętrznie do lancetnika. Obecnie prawie wszyscy uczeni zaliczają je do strunowców, choć trwają spory czy uznać je za kręgowce za czym opowiada się większość badaczy. Większość taksonów reprezentuje formy planktoniczne filtrujące pokarm z wody. Znane są wyłącznie formy morskie.
Konodonty zostały odkryte w XIX wieku w Rosji, ale występują na całym świecie. Pierwszy odcisk całego zwierzęcia napotkano w 1983 roku w skałach koło Edynburga. Miało ono miękkie węgorzokształtne ciało o długości kilku centymetrów, z parą dużych oczu, sztywną struną wzdłuż grzbietu i płetwą ogonową.
