Koralowce
Z Wikipedii
| koralowce | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | parzydełkowce |
| Gromada | koralowce |
| Nazwa systematyczna | |
| Anthozoa | |
| Ehrenberg, 1834 | |
 Systematyka w Wikispecies |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Koralowce (Anthozoa, z gr. anthos - kwiat + zoon - zwierzę) – jamochłony tworzące gromadę zaliczaną do typu parzydełkowców. Występują kolonijnie w formie polipów w morzach strefy ciepłej, przytwierdzone do dna morskiego. Najlepiej rozwijają się w ciepłych, nasłonecznionych wodach. W budowie koralowców wyróżnić można warstwę zewnętrzną, tzw. ektodermę, która w górnej części tworzy otwór gębowy i gardziel, przechodzącą w jamę gastralną. Wewnętrzna strona ściany ciała, endoderma, tworzy wypustki do jamy gastralnej. Przestrzeń pomiędzy ektodermą, a entodermą wypełnia warstwa mezoglei, w której u wielu gatunków znajdują się skleroblasty, które pełnią rolę komórek szkieletotwórczych.
Koralowce są zazwyczaj rozdzielnopłciowe, rozwój ze stadium larwy. Są jednymi z głównych organizmów skałotwórczych.
Znanych jest ok. 6,5 tys. gatunków koralowców, zaliczanych do podgromad:
- Alcyonaria - koralowce ośmiopromienne
- Ceriantipatharia - szorstkowce
- Zoantharia (Hexacorallia) - koralowce sześciopromienne
Do najbardziej znanych przedstawicieli koralowców należą m.in.: koral czerwony (Corallium rubrum), zwany również szlachetnym, korale madreporowe (Madreporaria), tworzące rafy koralowe, koral korkowiec (Alcyonium palmatum). Trwałe struktury wapienne wytwarzane przez koralowce są podstawą do powstawania nowego ekosystemu znanego jako rafa koralowa.
