Marsze

Z Wikipedii

Marsze, gleby marszowe - gleby powstałe przez osuszenie i odsolenie nadmorskich terenów błotnistych, osuchów lub dna morskiego na polderach. Są to gleby o dużej przeważnie zawartości części ilastych i próchnicy, żyzne, ale łatwo ulegające wyjałowieniu.

Termin marsze wywodzi się z niemieckiej szkoły petrograficzno-geologicznej. Philipp Carl Sprengel (1787-1859) wyróżnił w 1837 r. klasę gleb namytych - Marschböden. C.A. Trommer (1806-1879) tą samą nazwą określił grupę nizinnych gleb napływowych, osadzanych przez rzeki i morza z dala od skał macierzystych. Gleby napływowe pochodzenia rzecznego nazwał Flussmarschböden, natomiast pochodzenia morskiego - Seemarschböden (1857 r.). W gleboznawstwie polskim, nazwa marsze została zastosowana wyłącznie do mad morskich.

[edytuj] Literatura

• Michał Strzemski: Myśli przewodnie systematyki gleb. PWRiL, 1971.