Muzyka bluegrass

Z Wikipedii

Muzyka bluegrass (lub bluegrass) to amerykański styl muzyki rozrywkowej z lat 50. XX wieku, wywodzący się z muzyki country (czyli "kowbojskiej") wzbogaconej wirtuozowską improwizacją (bandżo, mandolina, fiddle – ludowe skrzypce, gitara, kontrabas). Styl ten został rozpropagowany przez Billa Monroe'a (mandolina) z zespołem The Bluegrass Boys z Kentucky. Uprawiany był też przez Earla Scruggsa (banjo), Chubby Wise (wokal i instrumenty) i Lestera Flatta (gitara).

Stolicą tego stylu było amerykańskie miasto Kentucky.

Największe przeboje m.in.: "Scotland" (1958), "Gotta Travel On" (1959).

Swój udział w rozwoju tego stylu miał też Elvis Presley nagrywając piosenkę "Blue Moon of Kentucky" (1954)

[edytuj] Charakterystyka gatunku

Muzyka bluegrass to przede wszystkim interpretacja starych znanych utworów country wykonywana w sposób wirtuozerski na instrumentach klasycznych takich jak: mandolina, bandżo 5-strunowe, skrzypce, gitara i kontrabas. Zagranie utworu ma na celu popisanie się umiejętnościami mistrzowskimi przez każdego muzyka z osobna instrumentalnie i wokalnie. Muzycy mają swoje partie solowe zagrać tak aby nikt nie mógł ich powtórzyć, dlatego wprowadzili niewiarygodne szybkości i karkołomne techniki grania. Znamieniem tego stylu są pojedynki na instrumenty, wokalne dośpiewki, rozmowy i śmiech podczas muzykowania. Nie ma mowy o jakiejkolwiek improwizacji, wszystko jest do perfekcji wytrenowane. Lawina dźwięków potęgowana przez najgłośniejsze bandżo jest najbardziej słyszalną cechą stylu "błękitnej trawy" a schemat aranżacyjny jest tak niewiarygodnie różnorodny, że utwór jest nasycony grą solową na przemian z chórkiem, wokalem indywidualnym każdego muzyka i wspólnym finałem. Muzycy w celu osiągnięcia perfekcji sami dokonywali siły brzmienia instrumentów oddalając się od mikrofonów, przy nagraniach studyjnych zagranie utworu poprzedzała historyjka, pogadanka jako integralna część występu. Utwory ze względu na trudność techniczną trwały niespełna kilkadziesiąt sekund aby uniknąć zmęczenia palców. Do chwili obecnej wiele dzieł bluegrassu jest nie do odtworzenia przez kogokolwiek poza mistrzem.Bluegrass przyczynił się do rozwoju technik grania na mandolinie,banjo i gitarze.W tym czasie technika trójpalcowa na banjo rozwinęła się popularyzując ten instrument do roli solowego, wykorzystując zmianę siły naciągu strun jako efekt specjalny w kompozycjach.W mandolinie wykorzystano technikę dostrajania jednej z par strun.

[edytuj] Współczesne inspiracje

Bluegrass nie umarł o czym świadczy popularność, jaką przysporzyły temu gatunkowi współczesne aranżacje znanych przebojów muzyki pop i rock. Początek ponownemu odkryciu tego gatunku dała formacja Hayseed Dixie nagrywając w roku 2001 płytę „Tribute To AC/DC” z utworami zespołu AC/DC. Płyta sprzedała się w nakładzie 200 000 egzemplarzy otwierając drogę bluegrassowi na komercjalny rynek muzyczny w USA. Wśród współczesnych bluegrassowych inspiracji przeróbek starych hitów znalazły się utwory z dorobku takich wykonawców jak: Elvis Presley, The Beatles, Kiss, Led Zeppelin, Aerosmith, Metallica, Black Sabbath, Neil Young, Motörhead oraz AC/DC. W ślady Hayseed Dixie poszedł między innymi Billy Burnette nagrywając w 2007 roku płytę inspirowaną twórczością Elvisa Presleya.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z muzyką. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.