Nicolas Louis de Lacaille

Z Wikipedii

Nicolas Louis de Lacaille (15 maja 1713, 21 marca 1762) – francuski astronom, który jako pierwszy podjął próbę zrobienia mapy obejmującej całe niebo południowe.

W latach 1750-1754 dowodził wyprawą Francuskiej Akademii Nauk na Przylądek Dobrej Nadziei, gdzie systematycznie zbadał południową półkulę nieba, katalogując ponad 10000 gwiazd. Dokładne pozycje 2000 spośród nich, razem z mapą nieba zostały opublikowane pośmiertnie w 1763 w książce "Coelum Australe Stelliferum". Po powrocie odmówił przyjęcia gratyfikacji 100 000 liwrów i dalej zajmował się astronomią. Ogłosił: "Lecons d'astronomie" (1746, 1780), "Elemens d'optique" (1750), "Observations sur 515 etoiles du zodiaque" (wyd. Bailly'ego, 1763), "Astronomiae fundamenta" (1757), "Tables de logarithmes" (1760).

Lacaille jest twórcą 14 nowych konstelacji o nazwach nawiązujących do instrumentów naukowych i sztuk pięknych: Cyrkiel, Góra Stołowa, Kompas, Malarz, Mikroskop, Oktant, Piec, Pompa, Rylec, Rzeźbiarz, Sieć, Teleskop, Węgielnica i Zegar. Lacaille zlikwidował konstelację Dąb Karola (Robur Carolinum), utworzoną w 1679 przez Edmunda Halleya z gwiazd Statku Argonautów aby upamiętnić dąb, w którym jego patron, król Karol II ukrył się po przegranej z Oliverem Cromwellem bitwie pod Worcester.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu astronomii, gwiazdozbiory.