Park Narodowy Desembarco del Granma

Z Wikipedii

Park Narodowy Desembarco del Granmaa Lista światowego dziedzictwa UNESCO
Kraj	Kuba
Typ	przyrodnicze
Spełniane kryterium	iv, v
Charakterystyka	#889
Regionb	Ameryka Łacińska i Karaiby
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę:	1999 na 23 sesji
a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Park Narodowy Desembarco del Granma (hiszp. Parque National Desembarco del Granma) - park narodowy w południowo-wschodniej części Kuby, od 1999 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Powierzchnia parku wynosi 261,8 km², utworzono go w 1986 roku.

Nazwa pochodzi od jachtu Granma, którym Fidel Castro, Che Guevara i Raúl Castro wraz z poplecznikami przypłynęli na Kubę w 1956 roku i wzniecili rewolucję kubańską. W miejscu ich lądowania na wyspie stoi dziś pomnik, a w pobliżu działa niewielkie muzeum. Stoi tu także naturalnych rozmiarów replika jachtu. W parku, przy przylądku Cabo Cruz - najdalej na południe wysuniętym miejscu wyspy - znajduje się ponadto XIX-wieczna latarnia morska oraz pozostałości cywilizacji Sibonejów sprzed 5 tysięcy lat.

Wzdłuż wybrzeży Morza Karaibskiego i zatoki Guacanayabo ciągną się wysokie, skaliste klify i wypłukiwane przez wodę morską jaskinie. Park jest siedliskiem wielu gatunków ptaków, m.in. kormoranów, czapli i mew. Równolegle do wybrzeży przebiega rafa koralowa.

Zamieszkujący niegdyś te tereny Sibonejowie zamieszkiwali przybrzeżne jaskinie, żywiąc się rybami i mniejszymi zwierzętami. W kilku jaskiniach natrafiono na wykonane przez nich malowidła.

[edytuj] Bibliografia

• Kuba, seria: Podróże marzeń, Mediaprofit, Warszawa 2005, ISBN 83-60174-11-3, str. 281-282