Pastor
Z Wikipedii
Pastor (łac. pastor – pasterz) – w Kościołach protestanckich to duchowny, który pełni obowiązki duszpasterskie w zborze. Mianowany jest bądź przez organy centralne danego Kościoła (np. synod, generalną konferencję), bądź jest powoływany przez kongregację wiernych przez demokratyczny wybór[1].
W dawnej Polsce pastor był nazywany także ministrem (łac. minister znaczy sługa)[2]
Biblijne pochodzenie tytułu pastor było powodem uznania go na szerszą skalę wśród różnych protestantów, których wiąże zasada Sola scriptura. Tytuł ten został wymieniony w Liście do Efezjan Apostoła Pawła, co dało protestantom dowód na używanie tego tytułu w Kościele prachrześcijańskim.
| „ | I On ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych pasterzami (gr. ποιμένας; łac. pastor) i nauczycielami.
— List do Efezjan 4:11, Biblia Warszawska |
” |
Z czasem używanie tytułu pastor w odniesieniu do protestanckiego duchownego stało się tradycją, zaś w wielu językach funkcjonuje zwrot grzecznościowy: Wielebny Pastorze.
Zwyczajowym strojem urzędowym pastorów w kościołach ewangelickich jest czarna toga z białymi befkami. W pozostałych kościołach protestanckich (m.in. ewangelicznych i zielonoświątkowych) pastorzy noszą „świeckie” garnitury i krawaty.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Przypisy
- ↑ Zależy to od formy organizacji Kościoła (wspólnoty episkopalne stosują na ogół mianowanie, kongregacjonalne - demokratyczny wybór)
- ↑ por. Słownik języka polskiego S. B. Lindego: „Minister - minister słowa bożego, nazwisko pasterzów protestanckich”.
