Pierre-François de Rigaud
Z Wikipedii
Pierre-François de Rigaud markiz de Vaudreuil-Cavagnal (ur. 22 listopada 1698 w Quebecu, zm. 4 sierpnia 1778 w Paryżu) – francuski administrator, ostatni gubernator generalny Nowej Francji w latach 1755-1760.
Pierre-François de Rigaud był synem Philippe de Vaudreuil trzynastego gubernatora generalnego. Urodził się w Quebec City. Pod okiem ojca rozpoczął karierę wojskową, by potem poświęcić się karierze administracyjnej. W 1733 został burmistrzem Trois-Rivières, a następnie gubernatorem Luizjany. 1755 został mianowany gubernatorem generalnym całej francuskiej Kanady. Człowiekowi słabego charakteru, który nie odziedziczył ani inteligencji, ani zdolności wielkiego ojca, przyszło zarządzać kolonią w jej schyłkowym okresie, w gorzkich latach wojny siedmioletniej, w której wyniku Kanada przeszła w ręce brytyjskie.
Osiemnasty i ostatni gubernator generalny Nowej Francji | ||
poprzedni Ange Duquesne-Menneville |
1755-1760 |
Samuel de Champlain • Charles de Montmagny • Louis d'Ailleboust de Coulonge • Jean de Lauzon • Pierre de Voyer d'Argenson • Pierre Du Bois d'Avaugour • Augustin de Saffray de Mézy • Daniel de Rémy • Louis de Buade de Frontenac • Joseph-Antoine Lefebvre de La Barre • Jacques-René de Brisay • Louis-Hector de Callière • Philippe de Vaudreuil • Charles de la Boische • Rolland-Michel Barrin • Jacques-Pierre de Taffanel • Ange Duquesne-Menneville • Pierre-François de Rigaud