Pierwsze prawo Kirchhoffa

Z Wikipedii

Pierwsze prawo Kirchhoffa prawo dotyczące przepływu prądu w rozgałęzieniach obwodu elektrycznego, sformułowane w 1845 roku przez Gustawa Kirchhoffa. Prawo to wynika z zasady zachowania ładunku. Wraz z drugim prawem Kirchhoffa umożliwia określenie przepływających prądów w obwodach elektrycznych.

Prawo to brzmi: Suma algebraiczna natężeń prądów dopływających(+) i odpływających(-) z danego węzła jest równa 0. lub Suma natężeń prądów dopływających do węzła jest równa sumie natężeń prądów wypływających z tego węzła.

W zależności od użytego aparatu matematycznego prawo to jest w różny sposób przedstawiane w postaci wzorów.

Spis treści 1 Bilansów prądów w węźle obwodu elektrycznego prądu stałego 2 Zasada bilansu prądów 3 Dla ośrodków ciągłych 4 Podstawy teoretyczne 5 Zobacz też

[edytuj] Bilansów prądów w węźle obwodu elektrycznego prądu stałego

Dla każdego węzła obwodu elektrycznego suma algebraiczna wartości chwilowych prądów jest równa zeru.

Przyjmuje się konwencję, że prądy zwrócone do węzła mają znak (+), zaś prądy ze zwrotem od węzła mają znak (-), np.:

[edytuj] Zasada bilansu prądów

Dla każdego węzła obwodu elektrycznego suma natężeń prądów dopływających do węzła jest równa sumie prądów odpływających od węzła, np.:

[edytuj] Dla ośrodków ciągłych

Dla ośrodków ciągłych prawo przyjmuje postać: całka po powierzchni zamkniętej gęstości prądu jest równa zero:

• J - gęstość prądu (np. w A/metr²)
  
• S - powierzchnia m²

[edytuj] Podstawy teoretyczne

Pierwsze prawo Kirchhoffa jest prostą konsekwencją zasady zachowania ładunku oraz stwierdzenia, że w węźle praktycznie nie może gromadzić się ładunek.

[edytuj] Zobacz też

• Drugie prawo Kirchhoffa