Starożytny Rzym
Z Wikipedii
Pod terminem starożytny Rzym rozumie się zazwyczaj państwo stworzone przez mieszkańców miasta Rzym, leżącego w Italii nad rzeką Tyber. Historia starożytnego Rzymu zaczyna się wraz z założeniem miasta w 753 roku p.n.e., a kończy obaleniem cesarza Romulusa Augustulusa w 476 roku n.e.
Dzieje miasta Rzym i imperium rzymskiego zostały opisane w następujących artykułach:
- królestwo rzymskie - dzieje miasta Rzym i państwa rzymskiego do roku 509 p.n.e.
- republika rzymska - losy państwa rzymskiego w latach 509-27 p.n.e.
- cesarstwo rzymskie - historia imperium rzymskiego od 27 p.n.e. do 395 n.e. oraz
- cesarstwo zachodniorzymskie od 395 roku do jego końca w 476.
Do ważniejszych dat związanych z Rzymem zaliczamy także:
- 15 marca 44 p.n.e. - śmierć Juliusza Cezara,
- 212 - nadanie obywatelstwa rzymskiego wszystkim mieszkańcom Rzymu,
- 313 - zezwolenie przez Konstantyna Wielkiego na swobodne wyznawanie chrześcijaństwa .
Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą znad rzeki Tyber. Państwo rzymskie zasiedlali najpierw Etruskowie, którzy wykształcili wysoko rozwiniętą kulturę - byli wspaniałymi rolnikami i kupcami, a w pewnym okresie mogli się równać nawet z Fenicjanami. Produkowali narzędzia ozdobne i praktyczne.Dzięki nim rozpowszechniła się w Italii kultura grecka. Przełomem było wlaśnie pojawienie się Etrusków nad Tybrem, ponieważ bardzo mocno przyczynili się do rozwinięcia tego regionu. Panowanie etrusków w tym rejonie doprowadziło także częściowo do powstania Rzymu. Wzniesiono w tym czasie Forum Romanum które stanowiło centrum gospodarcze Rzymu.Od tego centrum powstawały ulice, domy i budynki(także świątynie).W okolicach Rzymu była bardzo urodzajna ziemia która bardzo przyczyniła sie do rozwoju Rzymu i jego okolic.
[edytuj] Zobacz też
- cesarstwo wschodniorzymskie
- powstania niewolników w starożytnym Rzymie
- prawo rzymskie
- przyczyny upadku zachodniego cesarstwa rzymskiego.
