Tarragona

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy miasta w Hiszpanii. Zobacz też: Tarragona – prowincja w Hiszpanii.

Tarragona


Herb miasta	Flaga miasta

Nazwa oficjalna

Tarragona

Państwo

Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

Tarragona

Położenie

41°06′ N
1°14′ E

Powierzchnia

64,6 km²

Wysokość

6 m

Liczba mieszkańców

128 152 (2005)

Gęstość zaludnienia

1 983/km²

Alkad

Josep Fèlix Ballesteros Casanova (PSC)

Położenie na mapie Hiszpanii

Strona internetowa miasta

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Tarragona

Tarragona [tərəˈɣonə] (w uproszczeniu [terregone], hiszp. [taraˈɣona], łac. Tarraco) to miasto w Hiszpanii nad Morzem Śródziemnym, w południowej Katalonii; stolica prowincji o tej samej nazwie i comarki Tarragonès. Miasto liczy 128 152 mieszkańców. Związek miejski Tarragony jest dwudziesty pod względem wielkości w Hiszpanii i liczy 348 921 mieszkańców. W Tarragonie znajduje się duży port morski. Miasto jest siedzibą uniwersytetu (Universitat Rovira i Virgili).

[edytuj] Historia

Początki miasta sięgają głębokiej starożytności. Pierwotnie osiedlili się tu Iberowie, następnie Kartagińczycy, a w III wieku p.n.e. założyli tu swoją bazę Rzymianie. W Imperium Rzymskim Tarragona (ówcześnie pod nazwą Tarraco lub Colonia Iulia Urbs Triumphalis Tarraco) była warownym obozem wykorzystywanym do podboju Półwyspu Iberyjskiego. Za czasów Oktawiana Augusta miasto zostało stolicą prowincji Hispania Tarraconensis lub Hispania Citerior. W czasie największego rozwitu Tarraco było jednym z najelegantszych miast całego imperium. Zamieszkiwało je około 250 tysięcy osób. Przez pewien czas miasto biło własną monetę.

Po upadku Rzymu zdobyta w 406 przez Swebów i Wandalów a w 416 przez Wizygotów, którzy utworzyli w Hiszpanii własne państwo.

W roku 713 opanowana przez Maurów.

We wczesnym średniowieczu miasto przeszło pod władzę arystokracji z pobliskiej Barcelony, a w kolejnych wiekach dzieliło los całej Katalonii.

[edytuj] Kompleks archeologiczny

Tarragona słynie przede wszystkim z zabytków okresu rzymskiego. Rozległy kompleks archeologiczny Passeig Arqueològic jest główną atrakcją turystyczną miasta. Zebrane tu zabytki z czasów rzymskich stały się przyczyną wpisania Tarragony w 2000 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Do naszych czasów dotrwały m.in. resztki starożytnych murów miejskich (także tych budowanych jeszcze przez Iberów), teatru, amfiteatru, dwóch forów rzymskich (prowincji i miejskiego), a także cyrku, na którym począwszy od I wieku p.n.e. urządzano wyścigi rydwanów, oraz rozległej nekropoli z okresu między III a VI w. n.e. (w miejscowym muzeum podziwiać można m.in. sarkofagi, mozaiki i amfory znalezione w grobowcach).

Do innych rzymskich zabytków położonych na obrzeżach miasta zalicza się m.in. akwedukt rzymski, który dostarczał niegdyś wodę z odległego o ponad 30 kilometrów Gayo. Pozostałości rzymskich budowli znajdują się także na terenach położonych poza miastem, m.in. oddalona o około 6 kilometrów Torre dels Escipions - mauzoleum z II wieku n.e., czy łuk triumfalny Arc de Bera (20 km od miasta).

Z okresu średniowiecza w mieście pozostało wiele zabytków, m.in. starówka z katedra.

W czasie wojny o sukcesję hiszpańską w latach 1705-1714 Tarragona została ufortyfikowana przez wojska angielskie.

W czasach nowożytnych powstało kilka ciekawych budowli secesyjnych.