Wisłok
Z Wikipedii
Wisłok | |
Lokalizacja | Europa Polska |
Ujście | San |
Długość | 220 km |
Powierzchnia zlewni | 3 540 km² |
Ważniejsze dopływy | Stobnica |
Wisłok to rzeka w południowej Polsce, lewy dopływ Sanu o długości 220 km.
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Wisłok to rzeka górska, o wartkim biegu, skalistym podłożu i licznymi przełomami. Wypływa na wysokości 823 m n.p.m. w Beskidzie Niskim, ze stoków Kanasiówki. Przepływa przez Pogórze Bukowskie, Doły Jasielsko-Sanockie, Kotlinę Sandomierską. Na przełomie Wisłoka w Rudawce Rymanowskiej, na stokach ścian Olzy znajduje się największą w polskich Karpatach odkrywka łupków menilitowych.
[edytuj] Historia
Do roku 1340 Wisłok był rzeką graniczną między państwem Kazimierza Wielkiego a Księstwem Halickim. W okresie zaborów (1772-1914) na Sanie oraz Wisłoku znajdowała się granica administracyjna między Galicją Zachodnią a Wschodnią.
W okresie I wojny światowej od 8 do 10 maja 1915 rzeka na odcinku od Odrzechowej do Beska stanowiła linię oporu wojsk rosyskich (m.in. kazaków dońskich) przed nacierającymi od zachodu pułkami austriacko-niemieckimi. W nocy z 9 na 10 maja pułki bośniackie usiłowały kilkakrotnie sforsować Wisłok w Besku, w miejscu gdzie rzeka płynie głębokim jarem. Rosjanie bronili się zawzięcie, za każdym razem wstrzymując natarcie. [...] Ponieważ Wisłok pod Beskiem okazał się przeszkodą nie do sforsowania, piechota bawarska 10 dywizji uderzyła przez Wzdów na pola jaćmiersko-góreckie, gdzie szturmem na bagnety przełamała pozycje rosyjskie, a straż tylna obsadziła pozycje wzdłuż drogi Zarszyn-Odrzechowa. [...] Przez Zarszyn w kierunku Sanoka maszerowały w tym czasie pułki polskie w służbie austriackiej, a więc 10 i 45pp, czyli te same regimenty, którym nie dane było zejść z gór w dolinę na święta Bożego Narodzenia. [1]
Główne dopływy:
- Pielnica (prawy)
- Morwawa (lewy) (z roku 1376, Morbach)
- Lubatówka (lewy)
- Stobnica (prawy)
- Mleczka (prawy)
Większe miasta położone nad Wisłokiem:
Miejscowości położone nad Wisłokiem:
[edytuj] Grupy etnograficzne
Przypisy
- ↑ [w:] Józef Stachowicz. Miniony czas. strona 36.
--