Álvaro de Saavedra Cerón

Z Wikipedii

Álvaro de Saavedra Cerón (ur. ?, zm. 1529) – hiszpański żeglarz, podróżnik i odkrywca, szczególnie aktywny na obszarze południowego Pacyfiku.

Urodzony w Hiszpanii kuzyn zdobywcy Meksyku Cortesa służył pod jego rozkazami w latach 1519-1521, by następnie objąć urząd wicegubernatora Veracruz. W 1526 r. Cortes wysłał go na czele ekspedycji ratunkowej, mającej odszukać i uwolnić załogi statków hiszpańskich, które rozbiły się w pobliżu Wysp Korzennych.

Ekspedycja została dobrze przygotowana. W nadmorskim miasteczku Zihuatanejo (na północ od Acapulco) zbudowano trzy statki – "Santiago", "Espíritu Santo" i "Florida", które 31 października 1527 r. wyruszyły na zachód. Po miesięcznej żegludze dwa statki zatonęły w silnym sztormie i Saavedrze została jedynie flagowa "Florida", którą 29 grudnia dotarł do wybrzeży Guam.

Krążąc po Morzach Południowych Saavedra dotarł wkrótce do północnych wybrzeży Nowej Gwinei, a 2 lutego 1528 r. wylądował na wyspie Mindanao na Filipinach, gdzie odbił z rąk krajowców grupkę żeglarzy hiszpańskich z jednej z poprzednich wypraw. Stamtąd skierował się na południe docierając wkrótce do wysp Halmahera i Tidore w archipelagu Moluków. Po uwolnieniu poszukiwanych załóg skierował się na północ poszukując strefy stałych wiatrów zachodnich, które doprowadziłyby ekspedycję ponownie do wybrzeży Meksyku. Dotarł do 14° szerokości geograficznej północnej, ale z braku pomyślnych wiatrów musiał zawrócić na Tidore. Przy drugiej próbie – odkrywając Ponape w Karolinach i Eniwetok w archipelagu Wysp Marshalla – "Florida" dotarła aż do 31° N, ale również nie znalazła strefy pomyślnych wiatrów.

W tym drugim nieudanym rejsie Saavedra zmarł, a pozostała załoga wróciła na Moluki, gdzie została internowana przez Portugalczyków i była więziona na Halmaherze do 1533 r.

Álvaro de Saavedra był pierwszym Europejczykiem, który śladami Magellana pokonał Pacyfik ze wschodu na zachód. Jednak dopiero w 1565 r. hiszpańskiemu nawigatorowi Andrésowi de Urdanecie udało się pokonać Pacyfik w kierunku przeciwnym.

[edytuj] Bibliografia

• Carl Waldman i Alan Wexler, Encyclopedia of Exploration, Vol. 1, New York 2004, ISBN 0-8160-4678-6