Éric Prié

Z Wikipedii

Éric Prié
Państwo	Francja
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1962
Tytuł szachowy	arcymistrz (1996)
Ranking	2518 (01.07.2007)
Miejsce w kraju	17

Éric Prié (ur. 14 marca 1962 roku) – francuski szachista, arcymistrz od roku 1996.

Od połowy lat 80. do końca 90. należał do czołówki francuskich szachistów. Trzykrotnie (1990, 1994,1996) reprezentował narodowe barwy na olimpiadach szachowych oraz dwukrotnie (1989, 1992) - w drużynowych mistrzostwach Europy^[1]. Począwszy od roku 1980 wielokrotnie wystąpił w finałach indywidualnych mistrzostw Francji, największy sukces odnosząc w roku 1995 w Tuluzie, gdzie zdobył tytuł mistrza kraju. Poza tym, w latach 1989 (Epinal) i 1992 (Strasburg) dwukrotnie zajął III miejsca, zdobywając medale brązowe ^[2].

Czterokrotnie (1982, 1983, 1992, 1996) triumfował w mistrzostwach Paryża^[3]. Do innych jego sukcesów w turniejach międzynarodowych należą m.in. dz. III m. w Paryżu (1983, za Jamesem Plaskettem i Ericem Lobronem, wraz z Johnem Nunnem i Miodragiem Todorceviciem), dz. I m. w Chanac (1989, wraz z m.in. Gillesem Mirallesem), dz. II m. w Orange (1990, za Krumem Georgiewem, wraz z Krzysztofem Pytlem), I m. w Clichy (1990), dz. II m. w Paryżu (1992, za Wiktorem Moskalenko), dz. II m. w Cannes (1995, za Borislavem Ivkovem, wraz z Mladenem Palacem, Jean-Lucem Chabanonem i Emirem Dizdareviciem)^[4], dz. II m. w Rochefort (2005, za Jurijem Sołodowniczenko, wraz z m.in. Wencisławem Inkiowem i Marcem Santo-Romanem)^[5], dz. I m. w Nantes (2005, wraz z Amirem Bagheri)^[6], dz. I m. w San Sebastián (2006, wraz z Kevinem Spraggettem, Dasem Neelotpalem i Stuartem Conquestem)^[7], dz. I m. w Marsylii (2006, wraz z Danielem Fridmanem)^[8], dz. II m. w Cap d'Agde (2006, za Anthonym Kostenem, wraz z m.in. Wadimem Małachatko, Christianem Bauerem, Yannickiem Pelletierem i Glennem Flearem)^[9] oraz I m. w Villeneuve-Tolosane (2007)^[10].