Wencisław Inkiow

Z Wikipedii

Wencisław Inkiow
Państwo	Bułgaria
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1956 Stanke Dimitrow
Tytuł szachowy	arcymistrz (1982)
Ranking	2451 (01.01.2008)
Miejsce w kraju	24

Wencisław Inkiow, bułg. Венцислав Инкьов (ur. 19 maja 1956 w Stanke Dimitrow) – bułgarski szachista, arcymistrz od roku 1982.

Największe sukcesy w swojej karierze osiągnął w latach 80. XX wieku. W 1982 roku zdobył w Sofii tytuł indywidualnego mistrza Bułgarii (pokonując w dogrywce Walentina Łukowa)^[1], natomiast w 1987 (w Zagrzebiu) jedyny raz wystąpił w turnieju międzystrefowym (eliminacji mistrzostw świata), zajmując XIII miejsce^[2]. W okresie tym należał również do podstawowych zawodników reprezentacji kraju. Pomiędzy 1978 a 1990 rokiem sześciokrotnie reprezentował barwy Bułgarii na szachowych olimpiadach, natomiast w latach 1980, 1983 i 1989 - trzykrotnie w drużynowych mistrzostwach Europy^[3].

Pierwszy znaczący sukces na arenie międzynarodowej odniósł na przełomie 1973 i 1974 roku, zajmując IV miejsce (za Siergiejem Makaryczewem, Jozsefem Pinterem i Adamem Kuligowskim) w mistrzostwach Europy juniorów do lat 20 w Groningen. W 1975 podzielił III-IV miejsce (z Jonathanem Mestelem) w mistrzostwach świata juniorów do lat 20 w Tjentište, a na przełomie 1975 i 1976 roku zdobył brązowy medal w mistrzostwach Europy juniorów w tej samej kategorii wiekowej (rozegranych ponownie w Groningen). W następnych latach osiągnął szereg międzynarodowych sukcesów, m.in. w:

Łodzi (1978, memoriał Kazimierza Makarczyka, I m.),
Pamporowie (1982, dz. II m.),
Atenach (1983, III m.),
Soczi (1983, memoriał Michaiła Czigorina, dz. III m. za Anatolijem Wajserem i Jewgienijem Swiesznikowem),
Niszu (1983, dz. I m. z Bosko Abramoviciem),
Płowdiw (1984, dz. II m. za Jamesem Plaskettem, z Nigelem Shortem),
Warnie (1985, dz. I m. z Elizbarem Ubiławą i Rainerem Knaakiem),
Warszawie (1987, turniej strefowy, II m. za Jozsefem Pinterem),
Clichy (1999, dz. I m. z Petyrem Welikowem),
Bois-Colombes (1999, I m.),
Robecchetto con Induno (2000, I m.),
Arco (2000, dz. II m. za Władimirem Tukmakowem),
Rijece (2001, dz. I m. z Petarem Welikowem)^[4],
Condomie (2002, dz. I m. z Viorelem Iordachescu i Ibragimem Chamrakułowem)^[5],
Paryżu (2002, dz. II m. za Cyrilem Marcelinem),
Le Touquet (2002, I m.),
Bad Neustadt (2003, I m.),
Guingamp (2004, I m.),
Evry (2004, dz. II m. za Murtasem Kazgalejewem, z Andriejem Szczekaczewem),
Marsylii (2005, dz. II m. za Aleksandrem Karpaczewem, z m.in. Glennem Flearem, Markiem Hebdenem i Davorem Palo),
Schwäbisch Gmünd (2006, dz. I m. z Wiaczesławem Ikonnikowem, Władimirem Burmakinem i Falko Bindrichem) oraz w Paryżu (2006, dz. I m. z Marcem Dutreeuwem)^[6].