Anatolij Wajser

Z Wikipedii

Anatolij Wajser
Państwo	ZSRR Kazachstan Francja
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1949 Ałma-Ata
Tytuł szachowy	arcymistrz (1985)
Ranking	2544 (01.07.2007)
Miejsce w kraju	11

Anatolij Wajser, ros. Анатолий Вольфович Вайсер (ur. 5 marca 1949 w Ałma-Acie) – kazachski szachista od roku 1991 reprezentujący Francję, arcymistrz od roku 1985.

Pierwsze sukcesy na arenie międzynarodowej zaczął odnosić na początku lat 80. W roku 1982 podzielił II miejsce (za Smbatem Lputianem, wraz z Thomasem Casperem) w Berlinie, w 1983 był drugi w Trnawie (za Lubomirem Ftaćnikiem) oraz zwyciężył (wraz z Jewgienijem Swiesznikowem) w Soczi. W kolejnych latach odniósł wiele turniejowych sukcesów, m.in. w Hawanie (1985, turniej B memoriału Jose Raula Capablanki, dz. I m. wraz z Carlosem Garcią Palermo), Bayamo (1985, II m. za Jewgienijem Pigusowem), New Delhi (1987, dz. II m. za Istvanem Csomem, wraz z Viswanathanem Anandem), Ptuju (1989, dz. II m. za Zdenko Kożulem, wraz z Michałem Krasenkowem), Budapeszcie (1989, II m. za Władimirem Małaniukiem), Cappelle-la-Grande (1991, dz. I m. wraz z Matthew Sadlerem oraz 1994, dz. I m. wraz z Zigurdsem Lanką), Hyeres (1992, I m.), Mesie (1992, I m.), Brukseli (1993, turniej strefowy, III m. za Paulem van der Sterrenem i Loekiem van Wely), Las Palmas (1996, dz. II m. za Borysem Gulko, wraz z Anthony Milesem, Olegiem Romaniszynem i Draganem Barlovem) oraz w Atenach (1997, mistrzostwa Europy w szachach szybkich, II m. za Ulfem Anderssonem)^[1].

Dwukrotnie reprezentował barwy Francji na szachowych olimpiadach (w latach 1998 i 2002) oraz w roku 1997 w drużynowych mistrzostwach Europy (na I szachownicy)^[2]. Wielokrotnie brał udział w finałach indywidualnych mistrzostw kraju, w roku 1997 w Narbonne zdobywając tytuł mistrza Francji. W swoim dorobku posiada również dwa medale srebrne (1996, 2001) oraz jeden brązowy (1998)^[3].

Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 stycznia 1998 roku, posiadał wówczas 2595 punktów i zajmował 89. miejsce na liście światowej FIDE^[4]. Wśród szachistów francuskich zajmował wówczas trzecią lokatę, za Joelem Lautierem (2645) oraz Josifem Dorfmanem (2600).