Étienne Geoffroy Saint-Hilaire

Z Wikipedii

Étienne Geoffroy Saint-Hilaire (ur. 15 kwietnia 1772 w Étampes, zm. 19 czerwca 1844 w Paryżu) – francuski biolog, prekursor myśli ewolucyjnej.

W 1793 roku Étienne Geoffroy Saint-Hilaire został mianowany przez Louisa Daubentona na stanowisko asystenta w gabinecie historii naturalnej, pustym po dymisji Bernarda Lacépède'a.

W tymże roku Geoffroy został jednym z dwunastu profesorów w nowo otwartym Muséum national d'histoire naturelle, gdzie zajmował katedrę zoologii i gdzie rozpoczął kolekcję zwierząt na potrzeby muzeum.

W 1794 roku rozpoczął korespondencję z Georgesem Cuvierem, który przybył następnie do Paryża: obaj naukowcy, mimo dzielących ich pozycji na temat ewolucji, napisali wspólnie wiele pism na temat zoologii, z których jedno zawierało klasyfikację ssaków, stworzoną na podstawie idei subordynacji cech będącej podstawą systemu Cuviera.

Rok później, w artykule "Histoire des Makis, ou singes de Madagascar", Geoffroy zaprezentował swoje poglądy dotyczące jedności systemu organizacji istot żywych, i koncepcja ta stała się stałym elementem jego późniejszych prac.

W 1798 roku Geoffroy został jednym z członków wielkiej ekspedycji naukowej, która towarzyszyła Napoleonowi Bonaparte w Egipcie. Wyprawa ta pozwoliła mu na zgromadzenie licznych informacji dotyczących szczególnie gadów i ryb. Wrócił do stolicy Francji w 1802 roku. Jego synem był Isidore Geoffroy Saint-Hilaire, również zoolog.