Łabędź czarny

Duży łabędź czarny ma długą szyję i jaskrawoczerwony dziób oraz białe lotki, wyraźnie widoczne podczas lotu. Dorosłe młode ptaki są ciemnobrązowe. Najczęściej wydaje trąbiący głos. Tak jak inne blaszkodziobe, łabędzie czarne gubią w czasie pierzenia wszystkie lotki jednocześnie i nie mogą przez około 4-5 tygodni latać.

[edytuj] Wymiary

Długość ciała: 110 - 140 cm (mniej więcej połowa przypada na głowę i szyję)
Rozpiętość skrzydeł: 160 - 200 cm
Masa ciała: samce do 6 kg, samice do 5 kg

[edytuj] Pokarm

Łabędzie czarne żywią się przede wszystkim pędami i liśćmi roślin wodnych, na lądzie jedzą również trawę i zioła. Dzięki długiej szyi mogą przy przeszukiwaniu dna osiągnąć głębokość do 1 m.

[edytuj] Rozród

Wysiadująca para łabędzi

Lęgi łabędzi czarnych mogą odbywać się prawie we wszystkich porach roku. Przez długi czas przypuszczano, że również łabędzie czarne są monogamiczne. Okazało się jednak, że dookoła pojedynczego gniazda występują różne zgrupowania. Znajdywano nie tylko pary, lecz także pojedyncze samce i samice z jajami, a nawet wyjątkowo dwa samce ze sobą. Gniazda stoją zwykle w wodzie lub jej pobliżu: jako miejsca lęgowe mogą służyć także dość krótko istniejące wody sezonowe. Ptaki dość często tworzą luźniejsze kolonie. Liczba składanych jaj może się znacznie wahać, zwykle wynosi jednak 4-5. Wysiadywanie (wysiadują samce i samice) trwa co najmniej 40 dni. Młode już w pierwszym dniu życia przyjmują pokarm. U samotnych par oboje rodzice troszczą się o potomstwo, w koloniach tworzą się często większe grupy młodych, szczególnie wtedy, gdy pożywienie jest nierównomiernie rozłożone. Po 150-170 dniach młode łabędzie czarne potrafią latać. Dojrzałość płciową uzyskują w wieku około 3 lat.

[edytuj] Środowisko życia

Szeroko rozpowszechniony na każdego rodzaju stojących i wolno płynących wodach śródlądowych, a także w chronionych zatokach morskich i lagunach; często jest również półoswojonym ptakiem parków. Unika wód szybko płynących i na których powstają wysokie fale.

[edytuj] Występowanie

Endemiczny ptak lęgowy Australii; sprowadzony został do Nowej Zelandii, gdzie częściowo jest dziś rozpowszechniony. W 1990 roku jego liczebność szacowało się tam na 60 000 sztuk.