Śiwaizm tamilski
Z Wikipedii
Śiwaizm tamilski - jedna z sześciu głównych szkół indyjskiego śiwaizmu (trzech do dziś istniejących). Była silnie dewocyjnym systemem religijnym (bhakti), klasyfikującą się jako monoteizm. Głosiła filozofię dualistyczną, twierdząc, że realne są trzy odrębne rodzaje bytu: Brahman, dusze i materia.
Śiwaizm tamilski zapoczątkował się w rejonie rzeki Kauweri ok. VII wieku. Rozpoczął się od tradycji dewocyjnych hymnów do Śiwy głoszonej przez Najanmarów (świętych śpiewaków), w języku tamilskim.
paśupatowie† • kalamukhowie† • kapalikowie† • śiwaizm kaszmirski • śiwaizm tamilski • lingajaci