Święta Olimpia
Z Wikipedii
Święta Olimpia Konstantynopolitańska (ur. ok. 366, zm. 25 lipca 408 w Nikomedii) - mniszka, diakonisa, święta
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Wywodziła się z arystokracji bizantyjskiej. Była żoną prefekta Konstantynopola, Nebrydiusza.
Po śmierci męża poświęciła się życiu duchownemu. Przekazała znaczną cześć swojego majątku na cele dobroczynne. Założyła wspólnotę monastyczną przy soborze Hagia Sofia i zaczęła pogłębiać wiedzę w zakresie teologii. Za udział w sfinansowaniu wielu przedsięwzięć i fundacji kościelnych patriarcha Nektariusz podniósł ją do godności diakonisy.
Była opiekunką ubogich i chorych. W latach 397-404 wspierała ruch walczący ze zeświecczeniem kleru bizantyjskiego i opowiadający się za przywróceniem dyscypliny kościelnej w patriarchacie konstantynopolitańskim.
W 403 roku opowiedziała się po stronie patriarchy Konstantynopola Jana Złotoustego, który popadł w spór z cesarzową Eudoksją i biskupami przeciwnymi reformie kościelnej.
Za sprzeciwienie się decyzjom Synodu pod Dębem[1], który zdjął z urzędu patriarchę Jana Chryzostoma, Olimpia została skazana na wygnanie. Opuściła Konstantynopol i osiadła w Nikomedii.
Po śmierci została uznana za świętą.
