Święty Krystyn
Z Wikipedii
Święty Krystyn (ur. 985, zm. 1003) – jeden z pierwszych polskich benedyktynów, eremita, święty, jeden z Pięciu Braci Męczenników.
Był bratem-laikiem w pierwszym eremie benedyktyńskim wzniesionym z drewna przez sprowadzonych przez Bolesława Chrobrego benedyktynów z pustelni świętego Romualda niedaleko Rawenny. Pustelnia polska powstała w Kazimierzu Biskupim.
Bracia w nocy z 10 na 11 listopada 1003 padli ofiarą napadu rabunkowego i zostali zamordowani przez książęcego włodarza nieznanego imienia. Kościół od chwili ich śmierci czci ich jako świętych, choć formalnie nigdy ich nie kanonizował. Autorem hagiografii Pięciu Braci Męczenników był św. Brunon z Kwerfurtu.
W 1038 relikwie św. Krystyna, wraz z relikwiami jego współbraci zagarnął z Gniezna książę czeski Brzetysław I i złożył w katedrze św. Wita w Pradze.