Święty Tyburcjusz

Z Wikipedii

Św. Tyburcjusz (Tyburcy) (zm. 286 r. w Rzymie) - święty, męczennik.

Według legendy Tyburcjusz żył w III wieku i był jedynym synem prefekta Rzymu, Chromancjusz. Chromacjusz, początkowo zwalczający religię chrześcijańską, został nawrócony przez św. Trankwiliniusa i ochrzczony przez Polikarpa. Tyburcjusz zetknął się z chrześcijanami. Wiele czasu spędzał w towarzystwie św. Sebastiana, wysłuchując jego nauk. Pod ich wpływem zdecydował się przyjąć chrzest, a Sebastian był jego ojcem chrzestnym. Może dlatego wiadomości o życiu świętego pochodzą głównie ze źródeł mówiących o życiu i pracy św. Sebastiana.
W czasie prześladowań chrześcijan w Imperium Rzymskim za panowania cesarza Dioklecjana Tyburcjusz był poszukiwany listem gończym. Poza tym, że był chrześcijaninem, obciążał go fakt, że pochodził z szanowanej, politycznie i społecznie zaangażowanej, rzymskiej rodziny i mógł stanowić przykład dla innych obywateli miasta. Przed grożącym mu aresztowaniem schronił się w domu ojca, jednak na skutek zdrady przyjaciela, pretorianie zdołali go ująć. Tyburcjusz stanął przed sądem, któremu przewodniczył ówczesny prefekt Rzymu - Fabianus. Podczas procesu nie wyparł się wiary chrześcijańskiej, a jego wyznaniom towarzyszył cud. By potwierdzić prawdziwość swych słów, przeszedł boso po rozżarzonych węglach, nie odnosząc przy tym żadnych urazów. Sędziowie uznali, że nie był to cud, a czarnoksięskie sztuki. Został oskarżony również o stosowanie magii i skazany na śmierć. Ścięto go w 286 r. przy Via Lavicana w Rzymie.

Dniem św. Tyburcjusza jest 9 września.