Świbka morska
Z Wikipedii
Świbka morska | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka wg Reveala | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | jądrowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | rośliny | ||||||||||||||||||||||||||||
Podkrólestwo | naczyniowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadgromada | nasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | okrytonasienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Klasa | jednoliścienne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | świbkowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | świbkowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | świbka | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | świbka morska | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Triglochin maritimum L. | |||||||||||||||||||||||||||||
Synonimy | |||||||||||||||||||||||||||||
Triglochin maritima | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć i grafik |
Świbka morska (Triglochin maritimum) – gatunek byliny należący do rodziny świbkowatych (Juncaginaceae Rich.). Rozpowszechniona na półkuli północnej i południowej. W Europie na południe aż po Portugalię, północne i środkowe Włochy i Bułgarię. Nie występuje na wyspach atlantyckich. Spotykana raczej w regionach o klimacie umiarkowanym i zimniejszym.
Spis treści |
[edytuj] Morfologia
- Pokrój
- Roślina trwała, silna, dochodzi do 75 cm wysokości, o zapachu podobnym do chloru.
- Łodyga
- Prosto wzniesiona, mięsista łodyga miewa do 4 mm grubości. Pod ziemią roślina ma krótkie, grube i poziomo leżące lub skośnie podnoszące się kłącze, które nie tworzy rozłogów.
- Liście
- Wszystkie liście są odziomkowe, wąskoliniowate do półcylindrycznie rynienkowatych, trawiaste, mięsiste, do 4 mm grubości, u nasady rozszerzone.
- Kwiaty
- Małe zielonkawe kwiaty są obupłciowe i zebrane w gęste, wielokwiatowe, szczytowe grona. Szypułki kwiatowe do 4 mm długości, krótsze od owocu. Działek kwiatu jest sześć - ustawionych w obu okółkach; ku górze działki stają się lekko czerwonawe. Pręcików sześć. Kwitnie od maja do sierpnia.
- Owoc
- Podłużne owocolistki w liczbie sześciu z sześcioma małymi znamionami są jednonasienne; rozpadają się na sześć owoców częściowych. Owocki wzniesione, podłużnie jajowate, do 6 mm długości, u nasady zaokrąglone, a na szczycie nieco ściśnięte.
[edytuj] Ekologia
Występuje na rozproszonych stanowiskach, ale gromadnie na słonych łąkach i na wybrzeżu. Pojedynczo w głębi kraju.
[edytuj] Zagrożenia
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[1] w grupie gatunków wymierających na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania (kategoria zagrożenia: [E]).
[edytuj] Zastosowanie
- Sztuka kulinarna. - świbka morska jest jadalna. Młode liście zbiera się przed kwitnieniem, ich smak jest mdłosłony, ale po gotowaniu znika swoisty zapach. Jest jarzyną podobną w smaku do szpinaku. Również owoce mogą być wykorzystywane: Indianie Ameryki Północnej spożywają je prażone.
- Z powodu zawartego w owocach węglanu sodu w południowej Europie używano tej rośliny do pozyskiwania sody.
Przypisy
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
[edytuj] Bibliografia
- J. Grau, R Julg, B Munker: Zioła i owoce leśne. Warszawa: 1996.