Żółte Źródła
Z Wikipedii
Żółte Źródła – w starochińskiej tradycji podziemne miejsce bytowania zmarłych. Chińczycy przypisywali niebu kolor czarny, ziemi zaś żółty. Ponieważ źródła biorą swój początek pod ziemią, świat podziemny nazywano Żółtymi Źródłami.
Do powstania tego skojarzenia przyczyniła się zapewne Rzeka Żółta, której wody są zabarwione na żółto przez less i której dorzecze stanowiło przez wieki kolebkę cywilizacji chińskiej.
Starochińskie przysłowie mówi: „Na drodze do Żółtych Źródeł nie ma starych i młodych” (chiń. 黃泉路上沒老少), co oznaczało, że każdy może umrzeć, niezależnie od wieku.
Żółte Źródła ściśle wiąże się z chińskim Kultem przodków, który nakazywał chować zmarłych – podobnie jak m.in. w Egipcie – z akcesoriami niezbędnymi w życiu pozagrobowym.
Wiara w Żółte Źródła odcisnęła piętno na chińskim buddyzmie i taoizmie, które w chińskim synkretyzmie religijnym podzielały wiarę w podziemne piekło. Dla chińskich buddystów było to miejsce, w którym dusza odbywa karę po śmierci i gdzie sędziowie podejmują decyzję, co do jej kolejnej inkarnacji.
