Żołądź (botanika)
Z Wikipedii
Z botanicznego punktu widzenia żołędzie zaliczane są do orzechów podobnie jak np. owoce kasztana jadalnego) i buka oraz orzechy laskowe leszczyny. Żołędzie są owocami pozornymi ponieważ powstają nie tylko z zalążni słupka, ale także z przysadek tworzących ich miseczkę (kupulę).
[edytuj] Zastosowanie
Owoce dębu są cenionym dodatkiem do pasz. Wartość energetyczna 100 gramów żołędzi wynosi 510 kcal (2100 kJ). Oprócz 6% wody zawierają 54% węglowodanów, 8% białka i 32% tłuszczów, w większości nienasyconych. Zawierają też dużo wapnia, fosforu, potasu i witaminy B3. Wysoka wartość paszy opartej na żołędziach wykorzystywana była w średniowieczu w ten sposób, że lasy, w których rosło dużo dębów (także buków) wykorzystywano jako tzw. lasy pastewne, pozwalając w nich paść się świniom.
Gotowanych, a następnie prażonych żołędzi używa się do produkcji napoju podobnego do kawy. Z uwagi na gorzki smak, spowodowany wysoką zawartością taniny w żołędziach, do napoju dodaje się przypraw, takich jak cynamon, imbir czy goździki.[1]
