Żuraw australijski
Z Wikipedii
Żuraw australijski | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | żurawiowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | żurawiowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Podrodzina | żurawie | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | żuraw australijski | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Grus rubicunda | |||||||||||||||||||||||||||||
(Perry, 1810) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Żuraw australijski (Grus rubicunda) - duży ptak z rodziny żurawiowatych zamieszkujący północną Australię, we wschodniej Australii osiąga wybrzeże południowe. Prawdopodobnie gniazduje na nizinach na południu i północy Nowej Gwinei[1].
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Wygląd zewnętrzny
- Duży ptak o upierzeniu ciała srebnoszarym. Przedłużone wewnętrzne lotki ramieniowe zwisają jako kiść przypominająca ogon. Lotki dłoniowe są czarne. Nieopierzona głowa na czole i górnej części jest jasnoszara, a na policzkach i z tyłu czerwona. Długie, czarne podobne do włosów pióra tworzą brodę. Długie nogi są koloru ciemnoszarego. Głowa młodych osobników jest początkowo całkowicie opierzona i szara lub jasnobrązowa.
- Rozmiary
- wys. ciała: 100 - 120 cm, rozpiętość skrzydeł: do 200 cm
- Waga
- samce 7 kg, samice 6 kg
- Zachowanie
- W czasie poru suchej koczują i odbywają krótkie wędrówki. Ptaki te przebywają w większych grupach. Nocują w płytkiej wodzie i w ciągu dnia szukają pożywienia. Ptaki latają z wyprostowaną szyją, a nogi sięgają daleko poza krótki ogon. Trąbiące głosy wydawane są zarówno w locie jak i na ziemi.
[edytuj] Środowisko
Płytkie i rozległe tereny bagniste, obszary zalane; występuje na łąkach, pastwiskach i nieużytkach.
[edytuj] Pożywienie
Do wygrzebywania pokarmu używają silnych dziobów. Żywią się podziemnymi pędami i korzeniami roślin bagiennych. Dietę uzupełniają owadami, ślimakami i małymi kręgowcami jak również jedzą zboże i inne uprawy polowe.
[edytuj] Lęgi
- Zachowania godowe
- Samce i samice tokują wykonując taniec godowy. Skaczą z wygiętymi skrzydłami, wydając trąbiące głosy, wyginając szyję i wyrzucają głowę do góry, aż dziób skierowany jest pionowo w górę.
- Gniazdo
- Budują duże gniazda zbudowane z materiału roślinnego leżące zazwyczaj w płytkiej wodzie lub na małej wyspie. Czasami składają jaja bezpośrednio na gołej ziemi.
- Jaja i wysiadywanie
- Samica składa zazwyczaj dwa jaja (rzadziej jedno). W wysiadywaniu jaj biorą udział obydwoje rodzice przez okres 28 - 30 dni.
- Pisklęta
- Po 2 - 3 dniach młode opuszczają gniazdo. W razie niebezpieczeństwa chowają się wśród roślinności w najbliższym otoczeniu. Rodzina pozostaje w płytkiej wodzie lub na terenach wilgotnych. Młode są karmione przez rodziców około roku, lecz same już polują na owady i inne małe zwierzęta. Gdy nauczą się latać, jeszcze przez dłuższy czas zostają z rodzicami.
[edytuj] Populacja
Liczebność żurawia australijskiego jest szacowana na około 100 tys. osobników.