113 Amalthea
Z Wikipedii
| (113) Amalthea | |
| Odkrywca | Robert Luther |
| Data odkrycia | 12 marca 1871 |
| Nr kolejny planetoidy | 113 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,3755 j.a. |
| Mimośród | 0,088 |
| Peryhelium | 2,1671 j.a. |
| Aphelium | 2,5855 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lat 241 dni 10 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
19,29 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
5,04° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 46,1 km |
| Masa | 1,0 × 1017 kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
(9 h 56 min 6 s) h |
| Albedo | 0,26 |
| Jasność absolutna | 8,74 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura powierzchni | ~181K |
113 Amalthea jest typową kamienną planetoidą, orbitującą w środkowej części głównego pasa asteroid. Planetoida została odkryta 12 marca 1871 roku w Düsseldorf-Bilk Observatory w Düsseldorfie przez Roberta Luthra. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia nimfy Amaltei - postaci z mitologii greckiej.
Również jeden z małych księżyców Jowisza nosi nazwę Amalthea.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 113 Amalthea w bazie JPL
- Diagram orbity 113 Amalthea
... | Poprzednia planetoida | 113 Amalthea | Następna planetoida | ...
