117 Lomia
Z Wikipedii
| (117) Lomia | |
| Odkrywca | Alphonse Borrelly |
| Data odkrycia | 12 września 1871 |
| Nr kolejny planetoidy | 117 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy |
Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca |
2,99111077 j.a. |
| Mimośród | 0,02833084 |
| Peryhelium | 2,90637009 j.a. |
| Aphelium | 3,07585144 j.a. |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 64 dni 12 godzin |
| Średnia prędkość orbitalna |
17,22171897 km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki |
14,92819786° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 148,71 km |
| Masa | 3,4 × 1018 kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi |
9,127 h |
| Albedo | 0,0528 |
| Jasność absolutna | 7,95 m |
| Typ spektralny | Typ C |
| Średnia temperatura powierzchni | ~161K |
117 Lomia - planetoida z grupy pasa głównego asteroid, okrążająca Słońce w ciągu 5,18 lat, w średniej odległości 2,99 j.a. Została odkryta 12 września 1871 roku w Marsylii przez Alphonse'a Borrelly'ego. Nazwa planetoidy pochodzi od Lamii[potrzebne źródło], królowej Libii i kochanki Zeusa w mitologii greckiej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 117 Lomia w bazie JPL
- Diagram orbity 117 Lomia
... | Poprzednia planetoida | 117 Lomia | Następna planetoida | ...
